Dr.Majid Dastani PT, Bcs,Msc, DPT

فیزیوتراپیست دکتر مجید داستانی

فیزیوتراپیست دکتر مجید داستانی

Dr.Majid Dastani PT, Bcs,Msc, DPT

فارغ التحصیل فیزیوتراپی از دانشگاه علوم پزشکی شیراز
دکترای حرفه ای فیزیوتراپی از اسپانیا
فلوشیپ تخصصی فیزیوتراپی مغز و اعصاب از بلژیک
فیزیوتراپیست سابق تیم های ملی کشتی و راگبی

فیزیوتراپیست سابق تیم‌ملی وزنه برداری
عضو انجمن فیزیوتراپی امریکاAPTA
عضو انجمن فیزیوتراپی ایران IPTA
فیزیوتراپیست نمونه نظام پزشکی در سال 1395

دارای مدارک توانبخشی تخصصی ستون فقرات،اسکولیوز و ضایعات نخاعی از ژاپن
دارای مدرک درمان SEITAI از ژاپن

درمان تخصصی آسیبهای ورزشی
درمام تخصصی بیماریهای ارتوپدی و مغز و اعصاب بر اساس متدهای روز دنیا
استفاده از تکنیکهای درمان دستی به ویژه ریلیز (آزادسازی)عضلانی بهترین روش درمان نقاط ماشه ای

کلینیک فیزیوتراپی تخصصی هدی: تهران،ولنجک،بالاتر از اجلاس سران،انتهای یمن،جنب شیرینی کوک،ساختمان سبز،طبقه اول واحد 3


تلگرام : dr_majid_dastani@

شبکه تلگرام:drdastaniphysio@

اینستاگرام(ویدئوهای تخصصی):dr.dastani.physio@

تماس از طریق تلگرام و واتس اپ نیز امکانپذیر می باشد

همراه ما باشید با شبکه فیزیوتراپی telegram.me/drdastaniphysio

۷۷ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «ورزش درمانی» ثبت شده است

مگنت تراپی (مغناطیس درمانی) به معنی اعمال نیروی مغناطیس بر روی بدن به منظور بهره گیری از خواص درمانی آن می‌باشد. وقتی که از نیروی مغناطیسی برای اهداف درمان پوکی استخوان استفاده می‌شود، از آن به عنوان مغناطیس شفابخش یا بیومغناطیس نام می‌برند. استفاده از روش مغناطیس درمانی به زمان‌های بسیار قدیم باز می‌گردد، اما هنوز هم برای اهداف درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در برخی از کشورها این روش به یک فناوری بسیار پیشرفته تبدیل شده است. اخیراً در ایالات متحده آمریکا نیز این روش به طور قابل ملاحظه‌ای رواج پیدا کرده است.از روش مگنت درمانی می توان برای افزایش سرعت بهبود استخوان ، کاهش علائم پوکی استخوان و نیز کمک به کنترل درد و بازگشت تدریجی بیمار به فعالیت های عادی استفاده نمود. اغلب منتقدین روش مگنت درمانی معتقدند که آثار مثبت ناشی از این روش به خاطر خاصیت تلقینی (پلاسیبو) است و اثر واقعی در درمان بیماران ندارد. اما محققان ثابت کرده‌اند که استفاده از بیومغناطیس بر روی بدن باعث ایجاد یک میدان مغناطیسی ثابت می‌شود که می‌تواند به تعادل و قدرت بهبود خود به خودی بدن کمک کند.

 

 چه مشکلاتی را می توان با روش مگنت تراپی درمان کرد؟

 

بیماری هایی که امکان تشخیص یا درمان آنها با استفاده از روش مگنت تراپی وجود دارد شامل آرتروز گردن، کمر و ستون فقرات ، سرطان، مشکلات چرخش خون، نوروپاتی دیابتی (بیماری اعصاب)، فیبرومیالژیا، عملکرد نامناسب سیستم ایمنی، عفونت، التهاب، بی خوابی، اسکلروزِ چند گانه، درد عضلات، نوروپاتی، درد، آرتریت روماتوئید و استرس است. علاوه بر این با استفاده از مگنت درمانی می توان سطح انرژی بدن و طول عمر را افزایش داد. کاربردهای رایج مگنت تراپی به شرح زیر هستند:

 

  •     پوکی استخوان (روش‌های مگنت درمانی برای پوکی استخوان، از همان قانون‌های استفاده‌شده برای درمان آرتروز پیروی می‌کنند. در این روش‌ها، مگنت‌ها باید تا جای ممکن، به محل درد نزدیک شوند. همچنین می‌توان از مگنت‌ها برای ساخت دستبند، روپوش، کفی کفش و یا جوهرات برای درمان پوکی استخوان ، استفاده کرد.)از روش مگنت تراپی برای افزایش سرعت بهبود استخوان ، کاهش علائم پوکی استخوان و نیز کمک به کنترل درد و بازگشت تدریجی بیمار به فعالیت های عادی استفاده نمایند.

·         آرتروز، آرتروپاتی، اسپوندیلوز

·         انقباض عضلانی

·         ترک خوردگی و شکستن استخوان ها در نتیجه وارد شده ضربه یا فشار

·         مشکلات عضلانی

·         درد مزمن، التهاب و درد شدید مانند مگنت تراپی کمر درد

·         مشکلات سیستم خون رسانی

·         تنگی نفس

·         مشکلات پوستی

·         خستگی





 



                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ آذر ۹۷ ، ۱۵:۵۵
دکتر داستانی

اگر چه ساز وکار تأثیر این روش هنوز هم یک موضوع چالش برانگیز به شمار می‌رود، اما معتبرترین نظریه در این زمینه توسط لینوس پائولینگ ارائه شده است که در سال ۱۹۵۴ میلادی برنده جایزه نوبل صلح شد. مگنت تراپی ( مغناطیس درمانی ) معمولاً شامل استفاده از آهنرباهای ثابت بر روی نقاطی از بدن است که دچار مشکل خاصی از جمله درد شده باشد. قدرت آهنرباها بر حسب واحد گاوس یا تسلا بیان می‌شود. یک تسلا معادل ۱۰۰۰۰ گاوس می‌باشد. آهنرباهای دارای خاصیت درمانی معمولاً قدرت مغناطیسی بیشتری در مقایسه با آهنرباهای معمولی از نوع مورد استفاده در یخچال‌ها دارند. اغلب آهنرباهای درمانی، قدرتی در حدود ۲۰۰ تا ۱۰۰۰۰ گاوس دارند. در حالی که قدرت آهنرباهای خانگی معمولاً در حدود ۲۰۰ گاوس است.

 

به خاطر انواع متعددی از میدان‌های الکترومغناطیسی که به طور طبیعی در داخل بدن وجود دارد، استفاده از مگنت تراپی برای درمان بیماری‌ها از جمله درمان کمر درد با مگنت تراپی، با استقبال قابل ملاحظه‌ای روبرو شده است. برای مثال انتقال امواج در سیستم عصبی و انقباض ماهیچه‌ها در اثر پیام‌های عصبی، فرایندهایی هستند که تحت تأثیر فعالیت‌های مغناطیسی انجام می‌گیرند. بزرگ‌ترین میدان مغناطیسی در بدن به وسیله قلب ایجاد می‌شود. چندین فعالیت فیزیولوژیکی مهم دیگر در بدن نیز وابسته به نیروهای مغناطیسی است.

 

یک تصور غلط که در مورد مگنت تراپی وجود دارد آن است که آهنرباهای ثابت، آهن موجود در گلبول‌های قرمز خون را جذب می‌کنند و باعث افزایش گردش خون می‌شوند. اما واقعیت آن است که آهن موجود در سلول‌های خونی به شکل مغناطیسی نیست. با این حال آهنرباها ممکن است بر روی سایر مولکول‌های باردار موجود در خون و دیگر قسمت‌های بدن تأثیر بگذارند. مغناطیس درمانی غالباً برای تسکین علائم درد مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

مزایای مگنت تراپی چیست؟

 

دستگاه های مغناطیسی می توانند باعث افزایش جریان خون در مویرگ ها و خارج شدن اسید لاکتیک و سایر مواد فاسد از بافت های بدن شود و به این ترتیب کاهش درد و التهاب را برای فرد به همراه داشته باشند.این روش می تواند باعث افزایش گردش خون و اکسیژن به همراه گردش سایر مواد مغذی موجود در خون شود.

 

     بهبود فرآیند ترمیم شکستگی

     تاثیرگذاری قوی بر ترشح هورمون های خاص از غدد بدن

     تحریک و بهبود فعالیت آنزیم ها و سایر فرآیندهای فیزیولوژیک بدن




 



                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ آذر ۹۷ ، ۱۵:۳۹
دکتر داستانی

 

پنج نوع از رایج‌ترین شیوه‌هایی که در مگنت درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد، عبارت‌اند از:

 

        باندهای انعطاف‌پذیر مغناطیسی: این باندها از مخلوط پودر آهن و لاستیک ساخته می‌شوند. باندهای انعطاف‌پذیر مغناطیسی معمولاً در محصولاتی همچون کفی مغناطیسی کفش و پدهای مخصوص مگنت تراپی مورد استفاده قرار می‌گیرند. باندهای انعطاف‌پذیر مغناطیسی معمولاً به شکل ورق یا نوار ساخته می‌شوند و عمدتاً برای مغناطیس درمانی در کفی‌های کفش بکار گرفته می‌شوند.

        مگنت سرامیکی: این نوع از مگنت از مخلوط سرامیک خاک رس و پودر آهن ساخته می‌شود. از این نوع مگنت در انواع مختلف محصولات مرتبط با مگنت درمانی استفاده می‌شود. مگنت سرامیکی به‌طور معمول در پدهای مخصوص بدن، تشک‌ها و باندهایی که به دور اندام‌های بدن بسته می‌شوند، بکار می‌رود.

        مگنت نئودیمیوم: اغلب در مگنت‌های تزئینی، جواهرات و دستبندها مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما به ‌صورت خاص بر روی نقاط ماشه‌ای درد و یا نقاط مخصوص طب سوزنی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

        مگنت ساماریوم کبالت: این نوع از مگنت بیشتر در ساخت طلا و جواهرات باکیفیت بالا مورد استفاده قرار می‌گیرد، در مواردی که نباید زنگ‌زدگی ایجاد شود. این نوع از مگنت بسیار گران و بسیار شکننده است، بنابراین ساخت آن دشوار و پرمشقت است.

        مگنت هماتیت: مگنت هماتیت خواص مغناطیسی طبیعی و زیستی زیادی برای انسان دارد. هماتیت مغناطیسی به‌عنوان یک ابزار تزئینی در زیورآلات باکیفیت به‌صورت مهره‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد. به‌ عنوان ‌مثال استفاده از مگنت هماتیت در دستبند، گردنبند و کمربندهای مهره‌ای متداول است. به‌جای اینکه ابزارهای مغناطیسی را در زیورآلات قرار دهیم تا خاصیت مغناطیسی به دست آورند، در مگنت هماتیت خود زیورآلات مغناطیسی هستند.

 

موارد عدم استفاده

 

موارد منع مصرف مغناطیس درمانی، عبارت‌اند از:

 

        استفاده از ضربان‌سازها یا دفیبریلاتور خودکار داخلی

        بارداری

        وجود بدخیمی‌ها

        عفونت‌های حاد / سل فعال

        اختلالات غدد درون‌ریز

        خون‌ریزی‌ها

 

آیا مگنت تراپی بی‌خطر است؟

 

مگنت تراپی بسیار بی‌خطر است. این درمان ممکن است برخی از عوارض جانبی محدود برای فرد داشته باشد که به هیچ عنوان شرایط جدی در ارتباط با آن‌ها گزارش نشده است. این عوارض در اکثر موارد موقتی بوده و شامل احساس سوزش، بی‌حسی، احساس گرما، مشکلات خواب (فقط در 3 درصد بیماران مشاهده شده است)، کج‌خلقی و زودرنجی (در چند روز اول پس از درمان در بین حدود 4 % خانم‌ها و 1% آقایان مشاهده شده است)، مشکلات تمرکز، و تشدید موقت درد است.

 

 

 

 

                                 

 

 

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ آذر ۹۷ ، ۱۵:۲۲
دکتر داستانی

این کلمه از دو واژه نورون به معنی سلول عصبی و پاتی به معنی بیمار شدن و آسیب دیدن تشکیل شده است. آسیب دیدن اعصاب در اثر بالا بودن قند خون را "نوروپاتی دیابتی" می‌نامند. این مشکل یکی دیگر از عوارض کنترل نکردن قند خون در بیماران دیابتی است.



شاید دیده باشید دیابتی‌ها از سوزن سوزن شدن و گرفتگی دست‌ها و پاها شکایت دارند که موقتی بوده و متناوبا رخ می‌دهد. این اولین مرحله آسیب اعصاب است (شاخه‌های حسی اعصاب محیطی اولین گروه‌اند که آسیب می‌بینند). به مرور دردها بیشتر و شدیدتر و طولانی‌تر می‌شوند.



نوروپاتی دیابتی


فقدان حس در پاها که فرد به طور مکرر به پاهای‌اش آسیب و ضربه می‌زند و متوجه آن نمی‌شود و دچار "پای دیابتی" می‌گردد.

به طور متوسط بیماران دیابتی طی 10 تا 20 سال بعد از شروع بیماری دچار آسیب اعصاب می‌شوند، البته بعضی بیماران بسیار سریع‌تر دچار علایم عصبی می‌شوند و بعضی دیگر اصلا گرفتار نمی‌شوند.

هر چه مدت ابتلا به بیماری دیابت بیشتر باشد و هر چه کنترل دیابت ضعیف‌تر باشد، احتمال آسیب اعصاب و شدت آسیب بیشتر خواهد بود

در اثر بیماری دیابت هر قسمتی از اعصاب محیطی و اعصاب خودکار (سمپاتیک‌ها و پاراسمپاتیک‌ها) می‌تواند آسیب ببیند.

اعصاب خودکار به جاهایی عصب‌دهی می‌کنند که عملکرد غیرارادی دارند، مثل قلب، عضلات صاف احشا و ارگان‌های داخلی بدن و غدد.

اعصاب محیطی هم به اعصابی اطلاق می‌شود که از جمجمه یا نخاع بیرون می‌آیند. اعصابی که از جمجمه بیرون می‌آیند به چشم‌ها، زبان، صورت، گوش‌ها و... می‌روند و اعصابی که از نخاع بیرون می‌آیند به عضلات ارادی بدن عصب‌دهی می‌کنند. اعصاب نخاعی شاخه‌های حسی نیز دارند که حس‌های لمس، حرارت، درد و... را انتقال می‌دهند.

آسیب پا در نوروپاتی دیابتیدر اثر دیابت رگ های بدن دچار مشکل می‌شوند و در وظیفه خود که خون‌رسانی و تغذیه سلول‌های مختلف است ناموفق عمل می‌کنند و به ‌خاطر این نارسایی، اعصاب آسیب می‌بینند. به‌ علاوه میزان بالای قند خون در آسیب اعصاب دخالت دارد.

کار اعصاب که مختل شود همه چیز به هم می‌ریزد، مثلا معده دچار بی‌حرکتی و تاخیر در تخلیه غذا شده و فرد دچار دل درد و احساس سنگینی معده، تهوع و استفراغ می‌شود.

بروز یبوست یا اسهال، اختلال ریتم طبیعی قلب و بروز علایم قلبی، بی‌اختیاری یا احتباس ادرار به دنبال آسیب اعصاب مثانه و در مردان اختلال نعوظی به دلیل بیماری دیابت ممکن است رخ دهند.

قطعا جایی برای شک وجود ندارد که کنترل دقیق قند خون از ایجاد آسیب اعصاب در بیماران دیابتی جلوگیری می‌کند.

نوروپاتی دیابتی چگونه درمان می شود؟

هدف از درمان رهایی از مشکلات ایجاد شده و پیشگیری از تخریب بیشتر اعصاب است. نخستین گام کنترل قند خون است، زیرا از پیدایش مشکلات جدید و بدتر شدن عوارض قبلی پیشگیری می کند.

1- در مواردی که قرص ها نمی توانند قند خون را به خوبی کنترل کنند، تزریق انسولین معمولا مفید واقع می شود.

2- گاهی قرص هایی که برای درمان افسردگی استفاده می شوند، برای درمان نوروپاتی ناشی از دیابت به کار می روند و دارای اثرات مفید در بهبود کیفیت خواب نیز هستند.

3- هنگام شب می توان از مسکن ها استفاده کرد.

4- برای بهبود عوارض گوارشی پیشنهاد می شود تعداد وعده های غذایی را افزایش دهید و میزان غذای مصرفی در هر وعده را کم کنید. همچنین از مصرف غذاهای پرچربی و پرفیبر پرهیز کنید.

5 - برای جلوگیری از ضعف و سرگیجه، تغییر وضعیت ایستادن و نشستن را آهسته انجام دهید. گاهی برای بهبود ضعف اندام ها ممکن است فیزیوتراپی توصیه شود.

6- به دلیل استعداد ابتلا به عفونت ادراری در مبتلایان به نوروپاتی دیابتی، لازم است مبتلایان به دیابت آب و مایعات بیشتری بنوشند و اگر دچار تکرر ادرار هستند سعی کنند به فواصل منظم، مثلا هر 3 ساعت یک بار ادرار کنند.

فرآوری : نیره ولدخانی

بخش تغذیه و سلامت تبیان


منابع :

هفته نامه سلامت

سایت مرکز تحقیقات غدد ومتابولیسم دانشگاه علوم پزشکی مشهد - زهرا عرفانیان ، کارشناس پرستاری آموزش دیابت








                                 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ آذر ۹۷ ، ۱۱:۵۲
دکتر داستانی

* در حالت ایستاده قرار بگیرید. با دست راست مچ دست چپ را پشت تنه بگیرید. حال سعی کنید دستها را به سمت عقب بکشید. این حرکت موجب کشش بافتهای نرم اطراف شانه می گردد. هر تمرین به مدت یک دقیقه انجام می شود، سپس استراحت نموده و تمرین را بادست دیگر انجام دهید

* در حالت ایستاده هر دو دست را از پهلو به بالای سرببرید و در هم قفل کنید( تا جایی که میتونید به سمت بالا کشش بدهید طوری که کشش عضلات زیر بغل رو احساس کنید)

* همین تمرین را در حالت خوابیده به پشت هم انجام بدهید سعی کنید بدون اینکه آرنج خم شودپشت دستها را به زمین برسانید

* در صورت داشتن بارفیکس از آن آویزان شوید و چند ثانیه نگهدارید تا کاملا کشش صورت بگیرد

* با دستی که دچار افتادگی است از بارفیکس آویزان شوید .

* در وضعیت ایستاده سعی کنید در سمتی که شانه افتادگی دارد کتف را بالا ببرید و حدود ده تا پانزده ثانیه نگه دارید ( این حرکت را به حالت پرتاب شانه افتاده به سمت بالا به طور پی در پی انجام بدهید)

* در حالت ایستاده قرار بگیرد و سعی کنید شانه ها را به سمت بالا ببرید. سپس سعی کنید شانه ها را پایین تر از حد طبیعی بیاورید. تمرین بعدی جلو و عقب بردن شانه هاست . بطوریکه باید کتفها را از هم دور یا به هم نزدیک کنید. این تمرین سبب تقویت عضلات بالا برنده کتف و همچنین عضلات دور کننده شانه ها از یکدیگر می شود.

* در حالت نشسته قرار بگیرید و دو وزنه در دستهایتان بگیرید. حال شانه ها را بالا ببرید و برای لحظاتی در این وضعیت نگه می دارید . سپس پایین می آورید این تمرین موجب بهبود قدرت عضلات بالابرنده کتف و وضعیت شانه ها می شود .

نکته: تلاش کنید هنگام کار، استراحت، راه رفتن و نوشتن, شانه ها را در یک سطح نگه دارید.

هرگز طی یک مسیر کیف و کتاب خود را فقط با یک دست حمل نکنید، بلکه سعی کنید این کار را به صورت متناوب با هر دو دست انجام دهید.

یادگیری وضعیت صحیح راه رفتن وایستادن و حفظ نمودن آن ( حفظ وضعیت صحیح).








                                 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ آذر ۹۷ ، ۱۱:۲۵
دکتر داستانی



ورم زانو می‌تواند در اثر ضربه، استفاده مفرط مداوم یا بیماری باشد. ورم مفصل زانو موجب محدودیت عملکرد و کاهش انعطاف‌پذیری این مفصل می‌شود؛ به عبارتی منجر به سفتی و خشکی زانو می گردد. برای مثال ممکن است بیمار به راحتی نتواند زانوی ورم کرده را کاملاً خم یا صاف کند و همچنین زانو در حالت دراز کردن پا در زاویه ۱۵ تا ۲۵ درجه قرار بگیرد. احتمال دارد ورم زانو، بسته به عارضه زیربنایی و دامن زننده به تورم، با هیچ علامت دیگری توأم نباشد یا از سوی دیگر با درد، قرمزی و یا عدم تحمل وزن بدن همراه باشد. بیمار طبعاً تمایل دارد تا به علت احتمالی ورم زانو پی ببرد و علائم را به منظور پیشگیری از بروز مشکلات بیشتر درمان کند؛ خواه ورم زانو تنها اندکی موجب آزارش باشد، خواه وی را دچار دردی توان‌فرسا سازد. ورم مزمن یا طولانی مدت به آسیب بافت مفصل، تحلیل غضروف و نرم شدن استخوان می‌انجامد، بنابراین بهتر است هر چه سریع‌تراقدام به درمان ورم زانو نمود.

 

علائم ونشانه ها

 

ورم زانو در داخل آن باعث ایجاد علائم زیر می شود:

 

1-  بروز درد و گرفتگی در کل زانو

 

2-  شما ممکن است به دلیل تجمع مایع در زانو در خم کردن زانو با مشکل مواجه شوید و زمانیکه بخواهید مفصل را خم کنید، با درد مواجه شوید.

 

3-  بروز درد هنگام پیاده روی

 

4-  اگر دچار آسیب دیدگی های غضروف ها و لیگامنت ها (بافت های قوی که استخوان ها را به یکدیگر متصل کرده است)شوید، زانوی شما استقامت کافی نخواهد داشت. ممکن است مفصل زانو قفل شود ناگهانی خم شود و تعادل خود را از دست دهید (دریک موقعیت خاص دچارگرفتگی شود) گرفتگی ایجاد می شود.

 

5-   با شکستگی غضروف ها و استخوان های مفصل صدای قرچ قروچ بلندی در زمان آسیب دیدگی یا بعد از آسیب دیدگی زمانیکه بخواهید مفصل را حرکت دهید ایجاد می شود.

 

6-  در مفصل گرمای زیادی ایجاد می شود و قرمز می شود.

 

7-  در اطراف مفصل کبودی ایجاد می شود.

 

ورم زانو در بیرون آن باعث ایجاد علائم زیر می شود:

 

1-  بروز درد مستقما در ناحیه آسیب دیده

 

2-  قرمزی و افزایش حرارت در ناحیه متورم

 

3-  زمانیکه دچار آسیب دیدگی لیگامنت شده اید و قصد چرخش یا پرش دارید مفصل زانوی شما ناگهان خم می شود.

 

4-  فعالیت هایی که باعث ایجاد فشار روی ساختارهای آسیب دیده می شود، می تواند باعث افزایش درد و ورم زانو شود.

 

5-  زانو زدن و خم شدن میتواند باعث افزایش درد و ورم زیر زانو، بالای زانو و جلوی زانو شود.

 

6-  ممکن است مسقیما در قسمت بالا و زیر ناحیه آسیب دیده کبودی ایجاد شود







 



                                 

.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۶ آذر ۹۷ ، ۱۴:۵۳
دکتر داستانی





عوامل خطر

  • سن: ورم زانو معمولاً بیشتر در افراد مسن‌تر از ۵۵ سال بروز می‌یابد.
  • شرکت در فعالیت‌های ورزشی: شرکت کنندگان در ورزش‌های همراه با تغییر جهت ناگهانی، مانند بسکتبال، بیشتر در معرض ضربه‌ها و صدمه‌هایی هستند که باعث ورم زانو می‌شوند.
  • چاقی: اضافه وزن علاوه بر این که فشار مضاعفی را بر مفصل زانو وارد می‌کند به آسیب فرسایشی دامن زننده به ورم زانو نیز می‌انجامد. در این شرایط، احتمال ابتلا به استئوآرتریت، یکی از علل متداول ورم زانو، افزایش می‌یابد.

زمان مراجعه به پزشک

ورم زانوی ملایم تا متوسط را می توان در بسیاری موارد در خانه درمان کرد. بیمار باید در صورت مواجهه با موارد زیر به پزشک مراجعه کند:

  • ورم شدید زانو یا ناهنجاری و بدشکلی قابل ملاحظه آن
  • ناتوانی در صاف یا خم کردن کامل زانو
  • درد طاقت فرسای زانو (تسکین نیافتن درد علیرغم مصرف مسکن های غیرتجویز)
  • ناتوانی در انداختن وزن روی زانو یا احساس «خالی کردن» زانو
  • گرم یا قرمز شدن پوست روی زانو
  • بالا رفتن دمای بدن و تبدار بودن بیمار
  • فروکش نکردن ورم پس از گذشت ۳ روز یا بیشتر

تشخیص

سابقه پزشکی و معاینه بالینی: پزشک از بیمار می‌خواهد علائم، زمان و شیوه آسیب دیدگی و زمان ورم کردن زانو را شرح دهد. همچنین بیمار باید فعالیت‌های جدید خود، سابقه آسیب دیدگی و جراحی را نیز به پزشک توضیح دهد.
رادیوگرافی: اگر سابقه آسیب دیدگی و نشانه‌های آرتروز وجود داشته باشد، عکسبرداری از زانو برای اطمینان از عدم شکستگی یا دررفتگی زانو ضروری است.
ام آر آی (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی): ناهنجاری‌های استخوان یا مفصل زانو، برای مثال پارگی رباط، تاندون یا غضروف در ام آر آی دیده می‌شود.
سونوگرافی: روش تصویربرداری دیگری که برای مشاهده ناهنجاری‌های استخوان، رباط و تاندون مفید است.
آسپیراسیون زانو: متخصص ابتدا زانو را بی‌حس می‌کند، سپس مقداری از مایع را با سوزن از کپسول مفصل خارج می‌کند. مایع خارج شده برای وجود خون، باکتری یا کریستال‌های اسید اوریک آزمایش میشود.







                                 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۶ آذر ۹۷ ، ۱۴:۴۳
دکتر داستانی



آسیب‌دیدگی پای من چه زمانی بهبود می‌یابد؟

مسلماً شما هم می‌خواهید بدانید که چه زمانی به سراغ فعالیت‌های ورزشی و مسابقات خود باز گردید. بهبود آسیب‌دیدگی تاندون آشیل ممکن است که تا چند ماه طول بکشد، اما در واقع مدت آن به شدت آسیب‌دیدگی بستگی دارد. آسیب‌های مختلف با سرعت متفاوتی خوب می‌شوند. در طول مدتی که پارگی تاندون آشیل پای شما در حال بهبودی است، شما می‌توانید فعالیت فیزیکی خود را داشته باشید. البته باید در مورد فعالیت‌های فیزیکی جدیدی که باعث تشدید آسیب‌دیدگی نمی‌شود، مانند شنا با پزشک خود مشورت کنید. پای خود را به‌طور ناگهانی حرکت ندهید و از روی اجسام بلند نپرید. سعی نکنید که سطح تحرک و فعالیت بدنی خود را به حدی که قبل از آسیب‌دیدگی داشته‌اید برسانید، تا وقتی که:

  • بتوانید پای آسیب‌دیده خود را به راحتی و آزادانه مانند پای سالم خود حرکت بدهید.
  • قدرت پای آسیب‌دیده شما مشابه با پای سالمتان شود.
  • در زمان راه رفتن، پرش، دویدن یا پریدن روی یک پا، هیچ گونه دردی در پای آسیب‌دیده خود احساس نکنید.

به خاطر داشته باشید که اگر قبل از بهبودی کامل تاندون آشیل خود، فشار زیادی روی آن وارد کنید، احتمال بروز درد و معلولیت‌های دائمی برای شما وجود خواهد داشت.

پیشگیری از پارگی تاندون آشیل

اقدامات زیر برای پیشگیری از بروز مشکلات در تاندون آشیل مفید هستند و توصیه می شوند:

  • عضلات پشت ساق را کشش بدهید و تقویت کنید. عضلات پشت ساقتان را آن قر کشش بدهید که در آن ها احساس کش آمدن کامل و نه درد نمایید.تمرینات تقویت کننده ی عضلات پشت ساق نیز به آن ها اجازه می دهد که نیروی بیشتری را تحمل کنند .
  • تمرینات ورزشی خود را متنوع کنید. ورزشهای پر فشار نظیر دویدن را گاه با ورزش های کم فشار مثل پیاده روی و دوچرخه سواری و شنا جایگزین کنید.از فعالیت هایی که فشار بیش از حد به تاندون آشیل وارد می کنند مانند پرش و دویدن در سراشیبی بپرهیزید.
  • روی سطح مناسب بدوید. از دویدن روی سطوح سفت و لغزنده بپرهیزید.کفش های ورزشی مناسب با پاشنه ی نرم بپوشید.
  • شدت تمرین و ورزش خود را به آرامی زیاد کنید. مسافت و مدت و تناوب تمرینات خود را بیش از ۱۰ درصد در هفته افزایش ندهید.







                                 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ آبان ۹۷ ، ۱۵:۵۱
دکتر داستانی

۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ آبان ۹۷ ، ۱۴:۴۴
دکتر داستانی







 



                                 

۳ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ آبان ۹۷ ، ۱۲:۰۲
دکتر داستانی