فیزیوتراپی نماد پویایی

کمردرد

Jorgensen و همکارانش در سال 1994 در آمریکا، 20 بیمار مبتلا به دردهای پلویس را تحت درمان با PEMF (Hz 2-3) قرار دادند. 90% این بیماران پس از درمان، کاهش درد داشتند و خیلی زود به فعالیت های روزمره خود باز گشتند. دو نفر از بیماران هیچ نتیجه ای از درمان نگرفتند و تنها یک بیمار، دردهای عودکننده ای داشت که به شدت قبل بود. بررسی ها در همه ی بیماران نشان می داد که هیچ عارضه ی جانبی در طول درمان و پس از آن وجود نداشته است.

کاهش التهاب و بهبود گردش خون

فواید فیزیولوژیک فراوانی به میدان های مغناطیسی نسبت داده می شود، فوایدی نظیر افزایش تبادلات اکسیژن، بهبود جریان خون و بهبود تولیدات هورمونی. قرار دادن قطب منفی مغناطیسی روی منطقه ی آسیب دیده، سبب برگرداندن تعادل طبیعی به بافت می شود. مغناطیس درمانی منجر می گردد، عروق گشاد شوند که در نتیجه ی آن حجم بیشتری از خون به منطقه ی آسیب دیده می رسد. این اتفاق باعث می شود، مواد سمی ناشی از التهاب که در منطقه تجمع پیدا کرده اند، به طور مؤثری خارج شوند و مواد مورد نیاز سلول ها به منظور ترمیم وارد منطقه شوند. از طرفی مغناطیس درمانی می تواند با تحریک و افزایش عملکرد سیستم ایمنی و نیز بهبود اکسیژن رسانی به گلبول های سفید نقش مؤثری در کنترل عفونت و مقابله با ویروس و باکتری ها ایفا کند.

اختلال عروقی مزمن

Dorantes و همکارانش در سال 2002 در مکزیک، آثار میدان الکترو مغناطیسی را بر 42 زخم مزمن در 26 بیمار که از عدم کارآیی مزمن عروق رنج می بردند مورد بررسی قرار دادند. در نتیجه این درمان، 69% زخم ها بهبود یافتند. این محققان بیان کردند، مواردی را که درمان نشدند، می توان به عللی چون فشار خون بالا، اِدم شدید یا چاقی مفرط نسبت داد چرا که این عارضه در زخم های درمان نشده، مشترک بودند.

سردرد

آثار میدان های الکترومغناطیس بر روی افرادی با سردردهای مزمن در مطالعات متعددی مورد بررسی قرار گرفته است. Sherman و همکارانش در سال 1999 در آمریکا، 42 بیمار مبتلا به سردرد را به مدت دو هفته و هر بار یک ساعت تحت درمان با PEMF قرار دادند و در پیگیری یک ماها پس از درمان، 73% گروه کنترل، درمان شده بودند.

پروتز شل شده مفصل ران

Dallari و همکارانش در سال 2009 در ایتالیا، به مدت 90 جلسه از PEMF در بیمارانی که پروتز شل شده ی مفصل ران (از جنس آلیاژ تیتانیوم- آلومینیوم- نیوبیم) داشتند، استفاده کردند. نتایج نشان داد که PEMF می تواند برای بازگشت وضعیت بیمار و استحکام پروتز، کمک کننده باشد.

Gualtieri و همکارانش در سال 1997، آثار میدان های الکترومغناطیس پالسی را بر روی پروتز شل شده ی مفصل ران بررسی کردند. نتایج این مطالعه نشان داد، چگالی استخوان در گروه درمان افزایش یافته بود. همچنین در بیمارانی که برای آن ها از درمان PEMF استفاده شده بود، انداختن وزن بر روی اندام مبتلا، سریع تر آغاز شد.

بیماری های سیستم تنفسی

اِم اِس

آسیب های سیستم عصبی

مطالعات متعددی وجود دارد که افزایش سرعت ترمیم در اعصاب آسیب دیده را با استفاده از میدان های الکترومغناطیس در طول 10 تا 15 جلسه و هر جلسه به مدت 15 دقیقه، نشان می دهند.

Terlaki در سال 1987 در گزارش خود عنوان کرد، 147 بیمار با آسیب های سیستم اعصاب محیطی که طی 3 سال به بیمارستان مراجعه کرده و بستری شده بودند، تحت مغناطیس درمانی قرار گرفتند و 58% تا 80% این بیماران از نتایج مغناطیس درمانی راضی بودند.

پارکینسون

گزارش های موردی نشان می دهند، استفاده از میدان های مغناطیسی در مبتلایان به پارکینسون توانسته است به کاهش ترمور و دیستونیا کمک کند و سبب بهبود پوسچر و راه رفتن بیماران گردد.

فیبرومیالژیا

Sutbeyaz و همکارانش در سال 2009 در ترکیه، 56 بیمار مبتلا به فیبرومیالژیا را به مدت 30 دقیقه برای 3 هفته تحت درمان با PEMF قرار دادند. تمام بیماران در هفته چهارم و دوازدهم پس از درمان مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند. در گروه درمان نسبت به گروه کنترل، کاهش قابل توجهی در میزان درد و خستگی، هم چنین افزایش قابل توجهی در عملکرد بیمار مشاهده شد.

ترمیم زخم

Daniel Man و همکارانش در سال 1997 در آمریکا، 21 بیمار را که تحت عمل جراحی پلاستیک قرار گرفته بودند، در معرض میدان مغناطیسی قرار دادند. در 60% آن ها کاهش درد و اِدم و ترمیم زود هنگام زخم ها مشاهده شد.

تأثیر مغناطیس درمانی در بیماری های زیر به اثبات رسیده است:

·      پوکی استخوان

·      آسیب دیسک های بین مهره ای

·      آسیب های اعصاب محیطی

·      اِسپاسم عضلانی

·      عدم کارآیی عروق خونی

·      عفونت های استخوانی

·      آسم

·      تورم و التهاب مفاصل

·      سینوزیت

·      آلرژی

·      درد ناحیه ی دنبالچه

·      آرتریت روماتوئید

·      دردهای قاعدگی

·      برونشیت مزمن

·      استرس

·      آسیب بافت های نرم

·      کوفتگی های عضلانی

·      تاندونیت

·      بورسیت

·      ایسکمی

·      پارگی لیگامان ها

بازنشر صرفا با اجازه و ذکر منبع مجاز است

نویسنده:دکتر مجید داستانی

مقدمه

در قرن حاضر، توجه علم پزشکی از تجویز دارو و علم جراحی به سمت درمان های غیر تهاجمی سوق یافته است. از جمله ی این درمان ها می توان، مغناطیس درمانی را نام برد که یکی از مؤثرترین روش های درمانی در حیطه ی فیزیوتراپی محسوب می شود. مطالعات انجام شده نشان می دهند، مغناطیس درمانی در تسکین درد و بهبود برخی از بیماری ها بسیار مؤثر است. با این وجود دانشمندان هنوز نتوانسته اند، چگونگی تأثیر گذاری این روش را به روشنی دریابند. آگاهی نسبت به مکانیسم عمل مغناطیس درمانی مستلزم مطالعات پایه ای بسیار دقیقی است. در این کتاب سعی شده است تا با بهره گیری از منابع معتبر عملی، درمانگران را با نحوه ی عملکرد و تأثیرگذاری میدان های مغناطیسی بر بافت های مختلف بدن آشنا کنیم. این دانش به استفاده ی صحیح از این روش درمانی در بهبود بیماری ها کمک خواهد کرد.

-تفاوت تشعشع الکترومغناطیس با میدان الکتریکی و میدان مغناطیسی

تشعشعات الکترومغناطیس زمانی رخ می دهند که بارهای الکتریکی، خیلی سریع شتاب بگیرند و یا حرکت آن ها، خیلی سریع کند شود. یک لیوان پر از آب را تصور کنید که به آرامی، قاشقی را داخل آن فرو برده و سپس بیرون می آورید و هر بار که جهت حرکت را عوض می کنید، به حرکت قاشق شتاب می دهید. اگر سرعت شتاب دادن و کاهش شتاب نسبتاً کم باشد، شما می توانید چندین بار قاشق را داخل آب فرو ببرید و بیرون بیاورید، بدون اینکه اتفاق خاصی بیفتد. اما هنگامی که به حرکت قاشق شتاب بیشتری می دهید، مطمئناً آب از لیوان به بیرون پرتاب می شود. این دقیقاً همان چیزی است که در هنگام تولید تشعشعات الکترومغناطیس، اتفاق می افتد. به هنگام تغییر مشخص سرعت، همانند فرو بردن و بیرون کشیدن سریع قاشق از لیوان آب، ذرات کوچکی که فوتون نامیده می شوند، از منبع بارهای الکتریکی متحرک جدا می شوند. فوتون ها عناصر بدون بار و بدون وزن هستند که نیروی الکترومغناطیس را درفضا حمل می کنند. همان طور که از نام آن بر می آید، تشعشع الکترومغناطیس شامل دو میدان مجزاست.

-تاریخچه ی مغناطیس درمانی

اگر چه مغناطیس درمانی، به تازگی به یکی از مهمترین روش های درمانی امیدبخش تبدیل شده است، اما برای همه ی درمانگران هم روش جدیدی به حساب نمی آید. سال هاست که بسیاری از دامپزشکان از مزایای مغناطیس درمانی آگاه هستند و برای درمان شکستگی استخوان در اسب ها از آن استفاده می کنند.

مغناطیس درمانی روشی نیست که با پیشرفت های جدید علمی به دست آمده باشد. استفاده از مغناطیس و خواص آن در درمان بیماری ها به سال های دور باز می گردد. یونانیان باستان، خواص مغناطیس را در سنگ آهن یافته بودند. مصریان نیز در نوشته های خود به قدرت مأورایی مغناطیس اشاره کرده اند. آن ها از خاصیت آهنربایی در ساختن اهرام استفاده می کردند تا بدین طریق از فاسد شدن اجساد جلوگیری کنند. بقراط پدر علم پزشکی، درباره قدرت ترمیم کنندگی مغناطیس مطالبی نوشته است. نسخه های خطی چینی مربوط به هزاران سال پیش نیز این باور شرقی را توضیح می دهد که نیروی زندگی به نام «QI» به وسیله ی میدان مغناطیسی زمین تولید می شود.

البته مغناطیس درمانی در بقیه ی کشورها مثل ژاپن، چین، هند، استرالیا و آلمان نیز انجام می شود. تحقیقات انجام شده در آمریکا، تأثیر درمان های مغناطیسی را تایید کرده است. آگاهی عمومی از آثار نیروی مغناطیسی به قدری است که برخی از افراد برای افزایش انرژی، تأمین سلامت و پیشگیری از بیماری ها، شب ها بر روی تشک های مغناطیسی می خوابند و در طول روز وسایل مغناطیسی با خود حمل می کنند. مستندات فراوانی نشان می دهد که %70 مردم آثار سودمندی از مغناطیس درمانی تجربه کرده اند. با این وجود، هیچ کس ادعا نمی کند که این روش درمانی برای همه ی افراد مؤثر است.

-آثار بیولوژیک مغناطیس درمانی

مغناطیس درمانی بر این اساس استوار است که همه چیز ماهیت الکتریکی دارند و همه ی انرژی ها، انرژی الکتریکی هستند. با توجه به اینکه غشای سلول و تمام عناصر داخل سلول دارای بار الکتریکی هستند، می توان پروتوپلاسم (محتویات درون سلول) را به عنوان یک ژنراتور در نظر گرفت که شارژ الکتریکی بدن را تعیین می کند. کاهش این انرژی الکتریکی باعث ضعف می شود و در صورتی که مقدار آن به صفر برسد، مرگ را در پی خواهد داشت. مغناطیس درمانی باعث افزایش میزان متابولیسم در سلول می شود و PH اُکسیژناسیون را در بافت های آسیب دیده افزایش می دهد.

وقتی بافتی از بدن آسیب می بیند، یون های مثبت به سمت مکان آسیب دیده حرکت می کنند و باعث ایجاد درد و تورم می شوند. برای بهبود چنین وضعیتی، لازم است، قسمت آسیب دیده به پتانسیل منفی طبیعی خود باز گردد. مواد الکتروشیمیایی مربوط به ورم و درد نیز باید از محل برداشته شوند و اکسیژن و مواد مغذی به منطقه ی آسیب دیده برسد. میدان مغناطیسی با بازگرداندن تعادل الکترومغناطیس به حالت اولیه، به بهبود منطقه آسیب دیده کمک می کند.

ادامه دارد....

بازنشر صرفا با اجازه و ذکر منبع مجاز است

نویسنده:دکتر مجید داستانی

-در روال درمان فلج عصب صورت (فلج بل) امکان‌ دارد گاهی‌ سی‌تی‌ اسکن‌ یا ام.آر.آی‌، و آزمایشات‌ جهت‌ رد سایر علل‌ وارد آمدن‌ فشار به‌ عصب‌ هفتم‌ (عصب‌ صورتی‌) توصیه‌ شوند.

                                            

                                 

فیزیوتراپی تخصصی در منزل

• ارتوپدی  :بعد از شکستگیها،تعویض مفصل زانو و لگن،آرتروز،آسیبهای شانه و ....

• مغز و اعصاب :سکته مغزی ،ضربه مغزی،آسیبهای نخاعی،ام اس و ...   

•آسیبهای ورزشی:بعد از جراحی رباط صلیبی،مچ پا و ...

v  هزینه بر اساس تعرفه مصوب انجمن فیزیوتراپی ایران

v  صدور نامه هزینه جهت ارائه به سازمان های بیمه

مصاحبه با خبرگزاری مهر در لینک زیر

فیزیوتراپی در ضایعات نخاعی(برای متن کامل روی تصویر کلیک کنید)

مدت زمان: 1 دقیقه 

موارد کاربرد آب درمانی

• کاهش درد و گرفتگی عضلانی

• ریلاکسیشن 

• حفظ و افزایش دامنه حرکتی اندام ها

• بازآموزی فعالیت عضلات فلج 

• تقویت عضلات 

• پیشرفت دادن حرکات جهت راه رفتن 

• افزایش گردش خون و بهبود تغذیه بافت ها 

• جلوگیری از تحلیل رفتن عضلات

• رفع محدودیت حرکتی و یا پیشگیری از آن

• جلوگیری از پوکی استخوان

• پیشگیری از ایجاد انحراف در ستون فقرات

• ایجاد روحیه نشاط و شادابی

• پیشگیری از رسوب سنگ در کلیه ها و مجاری ادرار

• کارکرد بهتر کلیه ها

• افزایش حجم تنفسی و کارکرد بهتر ریه ها

• کاهش اسپاسم

• کاهش درد

• افزایش حرکت روده ها و جلوگیری از یبوست

• تقویت عضلات

• ایجاد روحیه اعتماد به نفس و ایجاد روحیه قدرتمندی برای انجام کارهای روزه مره بخصوص در افراد نخاعی

• ارتقاء بهداشت پوست و مو و جلوگیری از ایجاد زخم فشاری

همانطور که اشاره شد از آب درمانی در بیماری های آرتروز ران و زانو،اسپوندیلیت آنکیلوزان،فلج اندام ها،کمر درد و آسیبهای اسکلتی و عضلانی استفاده می شود که هم منجر به کاهش درد بیمار در بلند مدت گشته و هم با توجه به کمک به تقویت عضلات در شرابط نه چندان سخت،یکی از بهترین درمانهای قطعی و بلند مدت به حساب می آید.

محل های انجام آب درمانی

 در کلینیک های فیزیوتراپی مجهز به استخر،راهروی آب،تردمیل آبی و وسایلی به اسم ویرپول می توان با کمک فیزیوتراپیست به صورت تخصصی درمان در آب را انجام داد و از نتایج آن شگفت زده شد .اما متاسفانه با توجه به مقرون به صرفه نبودن استفاده از این روش ،اکثر بیماران تنها به راه رفتن در آب در نزدیکترین استخر توصیه می شوند که علی رغم مفید بودن بیمار را از بسیاری از فواید محروم می کند.

لازم به ذکر است در وسیله ویرپول پمپهای فشاری نیز وجود دارند که آب را با فشار به گردش در می آورند که این عمل منجر به استفاده از اثر ماساژ در آب نیز می شود.

در پایان اشاره به این نکته ضروری است که بهتر است افراد قبل از انجام آب درمانی ضرورتا با فیزیوتراپیست خود مشورت نموده تا ضمن معاینه ،در صورت وجود بیماری های عفونی تازه،مشکلات پوستی،مشکلات قلب و عروق حاد و سایر موارد  از انجام آب درمانی یا اجتناب کنند یا حتما تحت نظر فیزیوتراپیست درمان خود را پیگیری نمایند تا از مشکلات احتمالی جلوگیری شود.