Dr.Majid Dastani PT, Bcs,Msc, DPT

حرکت های اصلاحی زیر به منظور ایجاد کشیدگی، تقویت و تثبیت ساختارهای پشتیبان لگن در نظر گرفته شده و نباید به خاطر انجام این ورزش ها درد شما افزایش پیدا کند. به عبارت دیگر در صورت مشاهده درد نباید از این حرکت ها استفاده کرد. برای انجام این حرکت ها لازم است هر یک از آنها را به آرامی و نیز با مراقبت کافی انجام داد و فقط تا زمانی که احساس راحتی دارید، انجام حرکت اصلاحی را ادامه داد. اگر شما بر روی مفاصل خود از کمپرس یخ استفاده می کنید، قبل از انجام حرکت می بایست برای مدت 30 دقیقه تا بازگشت مفصل به حالت عادی صبر کنید. هر یک از این حرکت های اصلاحی را برای دو تا سه بار در هر روز انجام دهید.

 

حرکت های اصلاحی و ورزشی

 

تمرین 1: بر روی یک صندلی نشسته و پای خود را بر روی زانوی مقابل قرار دهید. به آرامی زانوی خود را به سمت زمین فشار دهید. این وضعیت را برای 30 ثانیه حفظ کنید و 3 تا 5 بار تکرار نمایید.

 

تمرین 2: بر روی پشت خود روی زمین دراز بکشید. پای خود را به سمت سینه خم کنید و زانوی آن را با هر دو دست بگیرید. سر و گردن خود را ریلکس نگه داشته و به آرامی زانوی خود را به سمت سینه بکشید. این وضعیت را برای 30 ثانیه حفظ کنید و 3 تا 5 بار تکرار نمایید.

 

تمرین 3: بر روی پشت خود روز زمین دراز کشیده و عضلات باسن خود را جمع کنید و آن را از روی زمین بلند نمایید. این وضعیت را برای 5 ثانیه حفظ کنید. سپس باسن خود را به محل اولیه آن باز گردانید. این حرکت را 10 بار تکرار کنید و تعداد دفعات تکرار حرکت را به تدریج تا 20 حرکت افزایش دهید.

 

تمرین 4: در حالت ایستاده به صورتی قرار بگیرید که دست شما بر روی یک تکیه گاه باشد. پای خود را به سمت پهلو از زمین بلند کنید و آن را برای 5 ثانیه در این وضعیت نگه دارید. پس از این کار پای خود را به محل اولیه و در جایی که پای دیگر شما وضعیت بدن را در طول تمرین صاف نگه داشته است، باز گردانید. این حرکت را برای 10 بار تکرار کنید و به تدریج تعداد دفعات تمرین را تا 20 مرتبه افزایش دهید.

 

تمرین 5: در حالت ایستاده قرار گیرید. یکی از زانوهای خود را به سمت سینه به صورتی خم کنید که بالا تنه شما در طول انجام حرکت صاف باشد. این وضعیت را برای 5 ثانیه حفظ کنید و آن را برای 10 بار تکرار نمایید. تعداد دفعات تکرار حرکت را به تدریج تا 20 مرتبه افزایش دهید.

                                 

درد دنبالچه که در اصطلاح پزشکی کوکسیکودینیا و در زبان عام درد دنبالچه هم نامیده می شود دردی است که بیمار آنرا در قسمت پایینی ستون فقرات و در بین باسن احساس می کند. این درد با نشستن و خصوصا نشستن روی سطح سفت تشدید می شود. درد دنبالچه می تواند از یک ناراحتی جزئی که گاهی بیمار را اذیت می کند تا دردی که کلا زندگی بیمار را مختل می کند و اجازه نشستن حتی بر روی سطوح نرم را به بیمار نمی دهد متغیر می باشد.

 

علائم درد دنبالچه

 

درد دنبالچه از مشکلات شایع و آزار دهنده ستون مهره است. درد استخوان دنبالچه در پایین ترین قسمت ستون مهره و زیر باسن احساس می شود و موجب اشکال در نشستن بیمار می شود. علائم درد دنبالچه از قرار زیر هستند:

 

·         احساس درد در حین نشستن و پس از آن که شدت درد بستگی به مدت زمان نشستن شما دارد.  احساس درد در حین نشستن و پس از آن از علائم اصلی درد دنبالچه است. افزایش درد و حساسیت ناشی از نشستن برای مدت طولانی ممکن است تا چندین روز طول بکشد.

·         درد شدید دنبالچه در حین نشستن و برخاستن. برای جلوگیری از این درد سعی کنید در حین برخاستن کمی به جلو خم شوید و کمر خود را گود بیندازید.

·         درد دنبالچه  ناشی از نشستن بر روی یک سطح نرم

·         درد شدید دور استخوان دنبالچه

·         حساسیت به فشار دادن انگشت بر روی نوک یا لبه های دنبالچه

·         درد شدید در پا

·         احساس درد در طول دفع  مدفوع و گاهی اوقات در حین برقراری رابطه جنسی هم در زنان و هم مردان

        در صورتی که درد دنبالچه ناشی از صدمه باشد، بخش های دیگری از بدن نیز آسیب می بینند. در صورتی که این آسیب دیدگی قسمت های استخوان خاجی، باسن یا پا را شامل شود، پیدا کردن قسمتی که بیشترین درد استخوان دنبالچه را بوجود می آید بسیار مشکل است. تزریق در ناحیه دنبالچه به شما کمک می کند تا متوجه شوید که چه مقدار از درد ناشی از دنباچه است.

                                 

اصطلاح درد استخوان دنبالچه اشاره به وجود درد و سایر مشکلات مربوط به آن در ناحیه دنبالچه دارد. هر چند ایجاد این مشکل می تواند از سن افراد و با جنسیت های مختلف تاثیر پذیرد، اما معمولاً این مشکل در سنین 40 سالگی مشاهده می شود و امکان مشاهده آن در زنان 5 برابر بیشتر از مردان است.

 

دنبالچه آخرین بخش ستون فقرات است و درست زیر استخوان خاجی قرار دارد. دنبالچه از 3 تا 5 استخوان کوچک تشکیل شده که به جز اولین استخوان آن، معمولاً به یکدیگر جوش خورده اند. بخش جلوی دنبالچه کمی انحنا دارد و بخش عقب آن کمی کوژ یا محدب می باشد. عصب پنجم نیز می تواند در بخش دنبالچه وجود داشته باشد و این ناحیه می تواند ماهیچه سرینی بزرگ و عضلات دنبالچه و نیز عضلات مقعد را به یکدیگر متصل کند.

 

تشخیص

 

یکی از اهداف اولیه بررسی علت ایجاد درد دنبالچه، تشخیص ابتلای احتمالی فرد به بیماری هایی مثل سرطان است که می تواند باعث ناراحتی وی شده باشد. با وجود نادر بودن این شرایط، لازم است بطور دقیق این وضعیت بررسی شود. به این منظور می توان از عکس برداری رادیولوژی، اسکن CAT، اسکن MRI و کولونوسکوپی استفاده کرد.هنگام تصمیم گیری درباره روش درمان درد دنبالچه ، مهم است که درد ناحیه دنبالچه بطور دقیق از درد ناحیه کمر یا سایر مواردی که ممکن است ارتباطی به دنبالچه نداشته باشند، مجزا گردد.

 

در این حالت، همواره احتمال دارد سایر مشکلات باعث ایجاد ناراحتی برای فرد در زمان نشستن شده باشد، اما بر طرف کردن این مشکلات به روش های درمانی دیگر غیر از روش های مورد استفاده برای درمان درد دنبالچه نیاز دارد.در اکثر موارد آزمایش های عادی نمی توانند علت درد دنبالچه را مشخص کنند. به این منظور برای تشخیص علت درد باید از سایر آزمایش ها استفاده کرد. به این ترتیب برای تشخیص علت درد از تزریق به ناحیه دنبالچه بیمار استفاده می شود.

                                 

در ستون فقرات کمری شبکه پیچیده و به‌هم‌ پیوسته‌‌ای از عضلات، عصب‌ها، استخوان‌ها، دیسک‌ها و تاندون‌ها وجود دارد، که ایجاد اشکال در هر یک از این ساختارها باعث بروز درد پایین کمر می‌شود. منابع اصلی درد پایین کمر عبارتند از:

•    تحریک شدن ریشه‌های عصبی بزرگ موجود در پایین کمر که به پاها می‌روند.

•    تحریک شدن عصب‌های کوچکتری که حس و حرکت پایین کمر را تأمین می‌کنند.

•    کشیدگیِ جفت عضلات بزرگ پایین کمر  (عضلات راست کننده ستون فقرات)

•    آسیب‌دیدگی استخوان‌ها، رباط‌ها یا مفاصل

•    تخریب یک دیسک بین مهره‌ای

 

تحریک یا بروز اشکال در هر یک از این ساختارها می‌تواند باعث بروز درد پایین ستون فقرات و یا دردی شود که به سایر بخش‌های بدن منتشر شده یا در آن‌ها احساس می‌شود. بسیاری از مشکلات پایین کمر باعث اسپاسم عضلات کمر نیز می‌شوند که می‌تواند درد و ناتوانی شدیدی ایجاد کند. درد در پایین کمر عارضه بسیار شایعی بوده و از نظر علائم و شدت بسیار متنوع است. یک کشیدگی ساده عضلات پایین کمر می‌تواند آن‌قدر دردناک باشد که شخص را به اورژانس بکشاند، در حالی که ممکن است تخریب دیسک  تنها باعث یک ناراحتی مقطعی و ملایم شود. اولین گام برای کاهش مؤثر درد، شناسایی علائم و انجام یک تشخیص طبی است که بتواند دلایل زمینه‌ای درد را نیز دقیقاً مشخص کند.

 

علائم درد پایین کمر

 

درد پایین کمر یکی از دردهای شایع بین افراد بزرگسال است. علائم شدید و یا درد معمولا پس از فعالیت، حرکت ناگهانی و یا بلند کردن یک جسم سنگین شروع می شود. این علائم درد کمر شامل ترکیبی از موارد زیر است:

 

·         اختلال در حرکت که می تواند به اندازه ای شدید باشد که از راه رفتن یا ایستادن جلوگیری کند.

·         درد در اطراف کشاله ران، باسن و یا قسمت بالایی ران احساس می شود، اما به ندرت تا زیر زانو امتداد دارد.

·         درد پایین کمر معمولا به سمت دردهای تیر کشنده و خسته کننده تمایل دارد.

·         این درد قادر است به اسپاسم های عضلانی که می تواند شدید باشد، منجر شود.

·         درد با لمس شدید می شود.

                                 

پیچ خوردن مچ پا یکی از رایج‌ترین صدمات وارده به مچ و قوزک پا است و می‌تواند پیچیده و به شدت دردناک باشد. هنگام ابتلا به پیچ خوردگی مچ پا، ما باید در مورد علل و انواع پیچ خوردگی، راه‌های درمان و آنچه در طول درمان و توان‌بخشی انتظار می‌رود انجام شود و همچنین راه‌های پیشگیرانه برای کمک به جلوگیری از صدماتی که ممکن است به مچ پا وارد شود اطلاعاتی داشته باشیم.

 

علت ها و دلایل

 

اکثر پیچ خوردگی مچ پا زمانی رخ می‌دهند که افراد سریع‌تر یا بیشتر از حد طبیعی چرخیده یا رو مچ پای خود می‌پیچند. در مواردی نیز مچ پا به سمت داخل می‌غلتد و روی پهلویش قرار می‌گیرد که این باعث می‌شود رباط‌های متصل کننده مچ به استخوان‌های ساق پا آسیب ببینند و علت درد مچ پا می باشد. برای آسیب‌دیدگی مچ پا، لزوماً نیازی نیست که در حال انجام بازی سخت و خشنی باشید، زیرا پیچ‌خوردگی مچ پا می‌تواند تنها با برداشتن یک قدم به شکلی ناشیانه یا به هم خوردن تعادل روی پله‌ها نیز اتفاق بیفتد.

شایع‌ترین نوع پیچ‌خوردگی مچ پا، پیچ‌خوردگی به طرف داخل  یا پیچ‌خوردگی رباط خارجی نام دارد. در این نوع پیچ‌خوردگی، مچ پا طوری می‌چرخد که کف پا رو به داخل قرار می‌گیرد، و باعث می‌شود که رباط‌های طرف بیرونی مچ پا دچار کشیدگی شده و شاید هم آسیب ببینند.

 

به نوعی از پیچ‌خوردگی که در آن مچ پا به طرف مخالف می‌چرخد، یعنی طوری که کف پا رو به بیرون قرار می‌گیرد، پیچ‌خوردگی رباط میانی گفته می‌شود. در این وضعیت رباط‌های قرار گرفته در طرف داخلی مچ پای فرد آسیب می‌بینند. پیچ‌خوردگی‌های رباط میانی نسبتاً به ندرت رخ می‌دهند. اگر مچ یک پایتان مکرراً دچار پیچ‌خوردگی می‌شود یا اینکه درد مچ پایتان بیش از ۴ تا ۶ هفته طول بکشد، امکان دارد به عارضه پیچ‌خوردگی مزمن دچار شده باشید. این نوع پیچ‌خوردگی دائمی با انجام فعالیت‌هایی که نیازمند پیچاندن یا چرخاندن مچ پا هستند، مانند دویدن، رقصیدن یا ورزش کردن، بدتر شده و شدت می‌یابد.

                                 

کایروپراکتیک یک روشی است که مشکلات و بیماری های سیستم عصبی و اسکلتی-عضلانی بدن را با روش های غیرجراحی درمان می کند. به طور کلی، پزشکان کایروپراکتیک ، تمرکز ویژه ای بر درمان دستی دردهای ستون فقرات و بافت های اطراف آن دارند. مطالعات بسیاری نشان داده اند که روش های درمان دستی که توسط این افراد به کار گرفته می شود، به طور کلی بیش از همه برای درمان بیرون زدگی دیسک کمر، درد سیاتیک و درد گردن مفید است.در واقع زمانی که بیماران مبتلا به دردهای مزمن کمر به متخصص طب فیزیکی مراجعه می کنند و درمان دستی برای اولین بار روی آنها انجام می شود، این روش کمی تهاجمی به نظر می آید و شاید تحمل آن کمی سخت باشد، اما در صورت ادامه جلسات درمان دستی ستون فقرات، بیمار در بلند مدت بهبودی می یابد و به نتایج بسیار مثبتی دست پیدا می کند

 

نقش کایروپراکتیک

 

متخصصین طب فیزیکی بزرگترن مزیت رویکرد‌های درمانی خود را در این موضوع می‌دانند که با روشی طبیعی  و بدون استفاده از دارو و انجام جراحی و با به‌کارگیری روش‌هایی مانند درمان دستی به بیماران خود کمک می‌کنند که به اهداف درمانی خود دست یابند. از نظر متخصصن طب فیزیکی، مهمترین اصل در رویکرد درمانی آن‌ها تکیه به این موضوع است که بدن انسان (تحت شرایط مناسب) دارای قابلیت فوق‌العاده‌ای در ترمیم و بازیابی خود می‌باشد و وظیفه‌ی متخصص طب فیزیکی این است که شرایط مناسب را برای بدن فراهم کند تا فرآیند طبیعی بازسازی بدن آغاز شود. از آنجایی که  نخاع و شاخه‌های عصبی اصلی از ستون فقرات عبور می‌کنند و سیستم عصبی ما نیز روی تک‌تک اجزا و حتی سلول‌های بدن ما کنترل دارد، متخصصین طب فیزیکی همیشه تمرکز وتوجه ویژه‌ای بر سلامت ستون فقرات و قرارگیری اجزای آن در راستای صحیح دارند و در صورتی که مشکلی در ستون فقرات وجود داشته باشد، در اولین قدم به درمان آن می‌پردازند. روش‌های درمان درد معمولا در دو دسته‌ی اصلی جای می‌گیرد:

دردهای مزمن

 

درد مزمن به دردی مداوم گفته می‌شود که بیش از حد ادامه یافته است و به روش‌های معمول درمان درد، پاسخگو نیست. متخصصین طب فیزیکی می‌توانند اغلب دردهای مزمن را درمان کنند. آن‌ها از طیف وسیعی از روش‌های درمان غیرجراحی، مانند مانیپولاسیون (جااندازی ستون فقرات) برای درمان درد‌های مزمن و رفع التهاب و گرفتگی عضلات بهره می‌برند.

دردهای مقاوم

 

دردهای مقاوم به دردی شدید و مداوم گفته می‌شود که در زندگی عادی فرد کاملا اختلال ایجاد کرده است. این نوع از دردها معمولا با کمک داروهای قوی و انجام جراحی درمان می‌شوند و درمان‌های کایروپراکتیک (درمان دستی)  برای آن‌ها به کار برده نمی شود.

                                 

 

یکی از شایع‌ترین علل درد جلو پا متاتارسالژیا است. در این حالت درد و حساس شدن در سر متاتارس دیده می‌شود. متاتارس‌ها استخوان‌های پا می‌باشند که بندهای انگشتان پا به آنها متصل می‌شوند. در درگیری سرمتاتارس، بیمار در کفش خود احساس وجود سنگریزه می‌کند. با ایستادن طولانی مدت یا راه رفتن طولانی مدت درد بدتر می‌شود.

اگر کف کفش بیش از حد سفت باشد درد بیمار بدتر می‌شود. در موارد زیادی بیمار به علت اینکه فشار را به سایر انگشتان منتقل می‌کند دچار پینه یا میخچه در سر متاتارس دوم سوم پا می‌گردد. ایجاد پینه باعث افزایش فشار سر استخوان شده و درد بیمار باز هم بدتر می‌شود.در معاینه با فشار سر متاتارس درد بیمار شدیدتر می‌شود. در اثر درد ممکن است بیمار دچار لنگش شود و راه رفتن بیمار بد شود. ممکن است همراه این حالت نری رباط‌های پا وجود داشته باشد و انگشت‌ها از هم فاصله گرفته و ظاهر پا حالت پهن شدن داشته باشد.

از بیمار باید عکس ساده گرفته شود. براساس مسیر معاینات ممکن است پزشک متخصص طب فیزیکی از بیمار آزمایش خون و حتی ام‌آر‌آی بگیرد. گاهی حتی لازم است از بیمار اسکن استخوانی گرفته شده زیرا ممکن است بعضی ضایعات استخوانی در عکس ساده دیده نشود. در معاینه قوس‌های کف پا توسط متخصص طب فیزیکی معاینه می‌شوند. قوس‌های کف پا برای توزیع مناسب فشار بدن در راه رفتن و دویدن بسیا رمهم می‌باشند و دو عاملی که این قوس‌ها را بر هم زند می‌تواند باعث متاتارسالژیا گردد. اولین استخوان پا یعنی استخوانی که شست پا را به مچ پا وصل می‌کند بسیا رمهم است و فشارهای وارده بر آن در صورتی که به درستی توزیع نشود باعث درد سراستخوان می‌گردد.

در برخی افراد علاوه بر استخوان سرمتاتارس دو استخوان کوچک زیر آن قرار دارند. این استخوان‌ها نیز در معرض فشار و التهاب و درد می‌باشند که به آن سزاموئید می‌گویند التهاب آنها را سزاموئیدیت می‌گویند. درمان این حالت‌ها شامل اقدامات طب فیزیکی داروها، فیزیوتراپی از جمله گرما،‌ ماساژ استفاده از اولتراسوند لیزر و همچنین استفاده از کفی مناسب و توصیه به کشش مناسب است در صورت عدم بهبود تزریق موضعی در این ناحیه است. تزریق باید در بافت نرم انجام شود، تزریق داخل خود تاندون‌های پا می‌تواند باعث ضعیف شدن آنها گردد. پس از تزریق باید در صورت ایجاد درد از ماساژ یخ استفاده گردد. به صورت موقت ممکن است درد بیماری برای مدت محدودی افزایش یابد.

متاتارسالژیا باید از بیماری‌های زیر افتراق داده شود:
1-   شکستگی دسترس متاتارس
2-   مورتون تروما
3-   سزاموئیدیت
4-   ضایعات توموری و عفونی
5-   بورسیت و تاندونیت ناحیه

 

                                 

 

 

 

ماساژ درمانی  در جامعه پزشکی به عنوان یک درمان معتبر برای انواع بسیاری از درد های مانند دیسک کمر و دیسک گردن است و بعنوان یک  درمان های پزشکی پذیرفته شده است. تحقیقات نشان می دهد که ماساژ درمانی دارای مزایای متعددی  برای افراد مبتلا به دردها است

افزایش جریان خون  به عضلات و بافت ها  در بهبود درد عضلانی  فعالیت های فیزیکی موثر استاگر  این روزها خسته و کوفته از سر کار به خانه برمی‌گردید و خنک شدن هوا این خستگی و کوفتگی را چند برابر کرده پیشنهاد می‌کنیم برای یک بار هم که شده ماساژ ریلکسی ستون فقرات را تجربه کنید. این ماساژ یکی از بهترین شیوه‌های طبیعی است که بدون نیاز به مصرف دارو خستگی و کوفتگی، تنش‌ها و استرس‌های ناشی از زندگی روزمره را از تن‌تان دور می‌کند. اجرای این ماساژ نه تنها سرحال‌تان می‌آورد بلکه مقاومت بدن‌تان را نیز در برابر برخی بیماری‌ها بالا می‌برد.

نکته:

برای افزایش اثرگذاری این ماساژ  به جای روغن زیتون یا بادام تلخ می‌توانید از روغن کنجد استفاده کنید.

گام اول

قطعا شما در منزل‌تان تجهیزات لازم برای ماساژ مانند تخت مخصوص ماساژ ندارید اما می‌توانید به راحتی با کمک ابزاری ساده که حتما در منزل‌تان پیدا می‌شود شرایطی را فراهم کنید تا ماساژ راحت‌تری دریافت کنید. برای این کار می‌توانید از تختخواب‌تان کمک بگیرید. حتی اگر تختخواب در دسترس‌تان نیست، می‌توانید از زمین استفاده کنید. یک پتو یا تشک را به‌عنوان زیرانداز درنظر بگیرید و با کمک  یک بالشت نازک و  ۲ حوله لوله شده شرایطی را برای گیرنده ماساژ فراهم کنید که در آرامش و راحتی باشد. بالشت را روی تشک قرار دهید و با ملحفه آن را بپوشانید و از فرد بخواهید روی تشک دراز بکشد به‌گونه‌ای که سینه‌اش روی بالشت قرار بگیرد.

گام دوم

در مرحله بعدی سراغ حوله‌ها بروید. سعی کنید ۲ حوله یک اندازه را انتخاب کنید. هر ۲ را لوله کنید. یکی از آنها را زیر پیشانی فرد قرار دهید تا جایگاه مناسبی برای سر او فراهم کنید و دیگری را درست زیر پاهایش بگذارید، به‌گونه‌ای که پای او از مچ به پایین روی حوله قرار بگیرد تا زاویه کمر او در این مرحله صحیح و مناسب باشد. در این حالت از ماساژگیرنده بخواهید با تصویرسازی طبیعت یا یک خاطره خوش فضای ذهنی مثبتی را برای خود تداعی کند. در این مرحله روغن زیتون یا بادام تلخ را برای ماساژ ستون فقرات آماده کنید.

گام سوم

در این بخش کف هر دو دست را به روغن آغشته کنید. دست‌ها را به هم بمالید و آنها را روی ستون فقرات قرار دهید و با حرکت دایره‌وار دست‌ها را روی شانه‌ها بچرخانید. به این ترتیب عضلات شانه و ستون فقرات را درگیر می‌کنید. در این مرحله بعد از تکرار این حرکت به مدت ۲ دقیقه عضلات سرشانه و گردن را نیز با کمک سرانگشتان هر دو دست ماساژ دهید. مراقب باشید که فشار دست‌های‌تان کنترل شده باشد.

گام چهارم

با کمک انگشت شست و سرانگشتان دست عضلات پشت را به آهستگی به سمت بالا بکشید. این حرکت را دو تا سه بار برای هر عضله تکرار کنید و از شانه به سمت پهلوها حرکت کنید. درست مثل خرچنگی که با چنگال‌هایش عضلات اطراف ستون فقرات را ماساژ می‌دهد. این تکنیک را بر عضلات هر دو سوی ستون فقرات تکرار کنید.

گام پنجم

بعد از حرکت پنجه خرچنگ با مشت‌های بسته عضلات پشت را از اسپاسم‌ها و گرفتگی‌ها خالی کنید. برای اجرای این تکنیک باید مراقب باشید که از آوردن فشار بیش از اندازه روی بدن خودداری کنید. بعد از آنکه با مشت بسته به اصطلاح روی عضلات پشت راه رفتید استخوان‌های برآمده مشت بسته را از عضلات شانه به سمت کمر بکشید.

گام ششم

عضلات ذوزنقه‌ای شانه از دیگر نقاطی است که به تخلیه بار منفی و خستگی عضلات کمک می‌کند. برای ماساژ این نقاط کافی است عضلات شانه را با کمک انگشت شست و سرانگشتان‌تان با فشار ملایمی ماساژ دهید و سعی کنید تمام عضلات شانه را به خوبی ماساژ دهید. برای این کار کافی است بخشی از پوست و عضله را با کمک ۴ انگشت و انگشت شست بگیرید و به آرامی چند درجه  بچرخانید. این ماساژ به بهبود جریان گردش خون در عروق این ناحیه کمک می‌کند.

گام هفتم

در این مرحله برای آزاد کردن تنش عضلات نگه‌دارنده ستون فقرات از انگشتان شست کمک بگیرید. برای این کار انگشت هر دو شست را در طرفین ستون فقرات قرار دهید و از پایین گردن به سمت کمر حرکت کنید.

گام هشتم

در مرحله آخر دوباره کف دست‌ها را روی شانه‌ها قرار دهید و به شیوه حرکت نخست دوباره عضلات پشت را از شانه‌ها به سمت کمر ماساژ دهید. در طول اجرای ماساژ هر زمان که احتیاج شد دست‌های‌تان را به روغن آغشته کنید و از خاصیت‌های روغن ماساژ غافل نشوید.

نکته: اجرای تکنیک‌های ماساژ در محیطی آرام که موسیقی ملایم و آرام‌ پخش می‌شود توصیه می‌شود. رعایت این نکات به افزایش میزان آرامش و تخلیه اسپاسم‌ عضلات کمک می‌کند.

 

                                 

 

آیا فیزیوتراپی واقعا در درمان موثر است؟

فیزیوتراپ‌ها معتقدند فیزیوتراپی شیوه‌ای با میزان ریسک پایین و فوائد بسیار است که می‌توان با استفاده از آن بسیاری از بیماری‌های مختلف را تشخیص داد و درمان کرد. فیزیوتراپی به تمامی افراد در سنین مختلف که به دلیل مشکلات پزشکی، بیماری‌ها یا مجروحیت‌ها، توانایی عادی خود در حرکت کردن را از دست می‌دهند کمک می‌کند و موجب می‌شود که بیمار به سطح سابق توانایی جسمی خود بازگردد.

پزشکان اغلب در بروز اولین نشانه یک مشکل به بیمار توصیه می‌کنند فیزیوتراپی انجام داده و محتاط‌ ترین و متعادل‌ترین گزینه بهترین است.

 

در اینجا 10 فایده مهم فیزیوتراپی برای بدن عنوان شده است:

 

1.      کاهش یا از بین بردن درد: درمان‌هایی از قبیل تحریک الکتریکی یا فراصوتی به تسکین درد کمک می‌کنند و توان ماهیچه‌ها و عملکرد مفاصل را برای کاهش درد کمر بهبود می‌بخشند. چنین درمان‌هایی همچنین از بازگشت مجدد درد جلوگیری می‌کنند.

 

2.      پیشگیری از برخی جراحی‌ها: در صورتی که فیزیوتراپی به از بین بردن درد یا درمان جراحت کمک کند نیازی به عمل جراحی نیست و در صورتی که انجام عمل جراحی لازم باشد از فیزیوتراپی پیش از عمل بهره برده‌اید. همچنین این روش موجب می‌شود بیمار پس از عمل جراحی سریع‌تر بهبود یابد زیرا بیمار نسبت به قبل از توان بدنی بیشتری برخوردار می‌شود.

 

3.      بهبود توان حرکتی: اگر در ایستادن، حرکت کردن و راه رفتن دچار مشکل هستید، فیزیوتراپی کمک‌کننده خواهد بود. همچنین انجام حرکات کششی و قدرتی توانایی جسمی برای حرکت کردن را تقویت می‌کند.

 

4.      بهبود شرایط جسمی پس از سکته مغزی: افراد به طور معمول پس از سکته مغزی بخشی از عملکرد و قدرت جسمی خود را از دست می‌دهند. فیزیوتراپی باعث می‌شود قسمت‌های ضعیف‌شده بدن قوی و محکم‌تر شوند.

 

5.      پیشگیری از آسیب‌های ورزشی یا بهبود سریعتر آنها: فیزیوتراپ‌ها می‌دانند چگونه ورزش‌های مختلف می‌توانند فرد را در معرض انواع خاصی از آسیب‌دیدگی‌ها قرار دهند و به همین دلیل انجام تمرینات و حرکات متناسب با شرایط فرد را به او توصیه می‌کنند.

 

6.      حفظ تعادل بدن و کاهش احتمال زمین‌خوردن: زمانی که فرد فیزیوتراپی را شروع می‌کند از نظر خطر احتمالی افتادن و شکستگی ناشی از آن، معاینه می‌شود و در صورتی که خطر افتادن برای فرد بالا باشد پزشک حرکت‌های ورزشی را به وی توصیه می‌کند که شرایطی مشابه با زندگی واقعی را برای او شبیه‌سازی کند و خطر حرکات شدید بیمار را تهدید نکند.

 

7.      کنترل دیابت و بیماری‌های عروقی: به عنوان بخشی از طرح کنترل دیابت، ورزش و تمرینات فیزیوتراپی می‌تواند به طور موثری به تنظیم قندخون کمک کند.

 

8.      کنترل مشکلات مرتبط با پیری: با بالا رفتن سن، احتمال ابتلای فرد به پوکی استخوان و آرتریت افزایش می‌یابد. فیزیوتراپی کمک می‌کند تا افراد در این گروه سنی تحرک بیشتری داشته باشند و تا مدتی بیشتر از این عارضه‌ها در امان بمانند.

 

9.      کنترل بیماری‌های قلبی و ریوی: در حالی که بیشتر بیماران پس از حمله قلبی دوره توانبخشی را به اتمام می‌رسانند ممکن است فیزیوتراپی به بازگشت عملکرد جسمی بدن کمک کند.

 

10.  کمک به کودکان در کنترل بیماری‌ها، آسیب‌دیدگی‌ها یا مشکلات حرکتی: فیزیوتراپی می‌تواند برای کودکان در بهبود مهارت‌های حرکتی و درمان مشکلات عصب شناختی موثر باشد.