درمان غیر جراحی وجراحی تنگی کانال نخاع گردنی
دوشنبه, ۱۹ آذر ۱۳۹۷، ۰۹:۴۷ ق.ظ
تنگی کانال نخاعی گردن بیماری است که در آن کانال استخوانی درون مهره ها تنگ شده و در نتیجه به نخاع که درون آن قرار دارد فشار وارد میشود. این فشار موجب بروز علائمی میشود.
در مواردی که شدت علائم تنگی کانال نخاعی گردن بوده و یا مشکلات بیمار در حال بدتر شدن باشد درمان بصورت انجام عمل جراحیتنگی کانال نخاعی است. در غیر این صورت معمولا در ابتدا درمان با استفاده از روش های غیر جراحی صورت میگیرد و تنها در صورتی که مشکلات بیمار به این درمان ها پاسخ مناسبی ندهد استفاده از عمل جراحی در دستور کار قرار خواهد گرفت.
مهمترین اقدامات درمان غیر جراحی تنگی کانال نخاعی گردن عبارتند از
- استفاده از گردنبند طبی به جهت محدود کردن حرکات گردن به مدت سه ماه
- کاهش فعالیت های بدنی شدید و تکراری در سر و گردن و اندام های فوقانی
- استفاده از فیزیوتراپی بصورت تحریک الکتریکی برای کاهش درد و کشش سر و گردن
- تزریق کورتیکواستروئید در فضای اپیدورال اطراف نخاع گردنی برای کاهش التهاب در اطراف نخاع و در نتیجه کاهش فشار بر روی آن
معمول ترین روش های جراحی درمان تنگی کانال نخاع گردنی عبارتند از
- لامینکتومی : لامینا Lamina تیغه استخوانی است که قسمت پشتی حلقه استخوانی مهره را میسازد. لامینا یک پوشش استخوانی را در پشت نخاع ایجاد کرده و آن را حمایت میکند. لامینکتومی Laminectomy به معنای برداشتن لامینا است تا فضای بسته اطراف نخاع تبدیل به یک فضای باز شده و فشار از روی آن برداشته شود.
- دیسککتومی قدامی و فیوژن : در این روش جراحی ابتدا دیسک بین مهره های گرفتار، برداشته شده که به آن دیسککتومی Discectomy میگویند و سپس به جای آن تکه ای استخوان که معمولا از لگن بیمار بداشته میشود قرار داده میشود. به این ترتیب دو مهره مجاور از هم فاصله گرفته و به هم جوش خورده و یکی میشوند. این کار موجب کاهش فشار بر روی نخاع گردنی میشود
- کورپکتومی و گرافت استرات : کورپکتومی Corpectomy به این معنا است که جراح جسم مهره چند مهره مجاور را از بدن خارج کرده و فضای خالی ایجاد شده با استخوان پیوندی ( گرافت استرات Strut graft ) که از محل دیگر تهیه شده جایگزین میشود. از پیچ و پلاک برای بیحرکت نگه داشتن مهره ها و گرافت استفاده میشود. از این روش در درمان تنگی کانال های شدید استفاده میشود.
