مگنت درمانی 2(نویسنده مجید داستانی)
معرفی دستگاه مغناطیس درمانی
دستگاه مغناطیس درمانی، شامل یک تولید کننده ی جریان الکتریکی پالسی (ژنراتور الکترومغناطیس پالسی) و یک یا تعدادی بیشتر اپلیکاتور است.
اپلیکاتورها در دستگاه مغناطیس درمانی، متناسب با کاربردهای درمانی و اندام های مختلف، به شکل های متفاوت طراحی شده اند. بیشتر دستگاه ها، دارای دو اپلیکاتور استوانه شکل با قطرهای 30 و 70 سانتی متر هستند که به چنین اپلیکاتور هایی، سولنوئید گفته می شود. به هنگام مغناطیس درمانی، تمام تنه یا یک اندام به طور کامل در داخل سولنوئید، عضو را احاطه می کند. علاوه بر سولنوئید، برخی دستگاه ها دارای اپلیکاتورهایی به نام دیسک هستند که به منظور قرارگیری مستقیم روی یک اندام طراحی شده اند. دیسک به گونه ای روی یک اندام طراحی شده اند. دیسک به گونه ای روی یک اندام گذاشته می شود که قطب شمال آن روی اندام قرار گیرد.
بیمار در حین درمان هیچ احساسی از میدان مغناطیسی اعمال شده، ندارد. بنابراین برای آنکه او بتواند، پالس های میدان را درک کند و از وجود میدان مطلع باشد، می توان یک آهنربای کوچک به دست او داد. آهنربای کوچک، داخل میدان مغناطیسی تنها زمانی برقرار می شود که ژنراتور روشن شود. تفاوت میان میدان الکترو مغناطیس با میدان مغناطیس دایمی (مانند آهنربا) در همین موضوع است.
-کاربردهای مغناطیس درمانی در فیزیوتراپی
در ادامه به بیان برخی از شایع ترین کاربردهای مغناطیس درمانی که تاکنون مورد بررسی قرار گرفته اند، خواهیم پرداخت.
ترمیم بافت
شواهد بسیاری وجود دارد که استفاده از PEMF، در روند ترمیم بافت مؤثر است. قرار دادن بافت در معرض میدان مغناطیسی، سبب تسهیل و تسریع مهاجرت یون های کلسیم و فیبروبلاست ها به منطقه ی آسیب دیده می شود. از طرفی انرژی ایجاد شده به وسیله ی میدان مغناطیسی، سبب بهبود شکل گیری بافت های اسکار می شود.
شکستگی استخوان
محققان مدت 40 سال است که از مغناطیس درمانی پالسی، برای درمان شکستگی ها استفاده می کنند و موفقیت های چشمگیری نیز در این زمینه به دست آورده اند; به طوری که FDA در سال 1979، مجوز قانونی کاربرد مغناطیس درمانی را صادر کرد.
ترمیم استخوان شکسته نیازمند هماهنگی سلول های ویژه ای در استخوان است که سلول های اُستئوبلاست و اُستئوکلاست نامیده می شوند. سلولهای اُستئوبلاست در شکل دهی و استخوان سازی دخالت دارند; در حالی که فعالیت اصلی سلول های اُستئوکلاست، باز جذب استخوان است. در حالت طبیعی باید فعالیت این دو نوع سلول در حالت تعادل باشد تا میزان سلول های استخوان ثابت بماند. اما زمانی که شکستگی رخ می دهد، باید اُستئوبلاست ها سریع تر از اُستئوکلاست ها عمل کنند تا مراحل ترمیم سریع تر طی شود. گاهی اوقات ترمیم به صورت مطلوب انجام نمی شود و جوش نخوردن رخ می دهد. این نوع شکستگی ها نیازمند تحریک بیشتری هستند تا بتواند روند ترمیم را طی کنند. میدان الکترومغناطیس با مکانیسم های مختلفی سبب تسهیل جوش خوردن استخوان های شکسته می شود. چهار مکانیسم زیر مورد توافق اکثر محققان است:
· تحریک کلسیم سازی بافت های فیبروکارتیلیج در فضای بین استخوان ها.
· تأثیر افزایش جریان خون ناشی از PEMF بر روی عملکرد کانال های یونی کلسیم.
· اثر مهارکنندگی بر فاز باز جذب کلسیم در مراحل ترمیم.
· اثر تحریک کنندگی بر فعالیت شکل دهی و استخوان سازی سلول های اُستئوبلاست.
اگر حداقل شش ماه از زمان شکستگی بگذرد و جوش خوردگی استخوان ها صورت نگیرد، به آن شکستگی جوش نخورده می گویند. این شکستگی ها که %3 کل شکستگی ها را به خود اختصاص می دهند، میزان غیر قابل تحملی درد و ناراحتی برای بیمار به جای می گذارند. PEMF یکی از درمان هایی است که در این موارد، با درصد موفقیت بالای 80% مورد توجه بسیاری از درمانگران قرار گرفته است. همچنین استفاده از مغناطیس درمانی در مراحل اولیه ی جوش خوردن استخوان، زمان ماندن اندام در گچ را کاهش می دهد.
با این حال چند عامل مهم در ترمیم استخوان های شکسته وجود دارد که سبب کاهش پاسخ به درمان می شود. از این عوامل می توان به سن بیمار و مدت زمانی که از جوش نخوردن استخوان شکسته می گذرد، اشاره کرد. با این وجود این دو عامل مهم و تأثیر گذار، در مواردی استفاده PEMF برای ترمیم استخوان ها در افراد مسن و یا ترمیم استخوان های شکسته ای که مدت زیادی از جوش نخوردن آن ها گذشته نیز نتایج خوبی نشان داده است.
آرتروز
مغناطیس درمانی یکی از مؤثرترین روش ها برای درمان آرتروز است. در مطالعاتی که در این زمینه انجام شده است، کاهش چشمگیری در میزان تخریب مفصل گزارش شده است.
Ryang در سال 2013، نتایج حاصل از 14 مطالعه که به بررسی آثار PEMF
در بیماران مبتلا به اٌستیوآرتریت پرداخته بودند را جمع آوری کرد. در این مطالعات 428 بیمار تحت درمان با PEMF قرار گرفتند و 448 بیمار به عنوان شاهد در مقابل دستگاه خاموش قرار داده شدند. به طور میانگین 4 تا 8 هفته پس از درمان، گروه PEMF بهبود چشمگیری داشت. در اکثر این بیماران، PEMF سبب کاهش درد و التهاب شده بود.
تسکین درد
یکی از شایع ترین کاربرد های مغناطیس درمانی، کاهش درد است. پیشینه ی استفاده از مغناطیس درمانی در این زمینه به دو هزار سال پیش، یعنی قبل از کاربرد طب سوزنی بر می گردد. گزارش های موفقیت آمیز بسیاری در خصوص تسکین دردهای ناشی از آرتریت، آرتریت روماتوئید، فیبرومیالژیا، کمردرد، سردرد، اِسترین و اِسپرین های عضلانی، تاندونیت، CTS، آسیب دیدگی لیگامان ها و مفاصل در دسترس است. محققان آثار میدان های مغناطیسی در درمان درد های ناشی از آرتریت را مورد بررسی قرار داده اند و مؤثر بودن آن را در این نوع دردها تأیید کرده اند.
ادامه دارد....
بازنشر صرفا با اجازه و ذکر منبع مجاز است
نویسنده:دکتر مجید داستانی
http://www.tpasargad.ir/