داروها

 

هرچند داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی ، مانند ایبوبروفن یا ناپروکسن مفید هستند، اما به ندرت به عنوان یک راه حل بلند مدت برای این عارضه استفاده می‌شوند.

 

فاز حاد

 

درمان اولیه شامل اعمال یخ به طور منظم و استفاده از پانسمان فشاری است. پزشک ممکن است برای 24 ساعت اول، قرار دادن وزنه در پا را توصیه کند. پس از 24 ساعت اول، پزشک ممکن است تمرینات محدوده حرکتی غیرفعال (ROM)ودرمان اولتراسوند را آغاز کند. استفاده از پد متاتارس و سایر ابزارهای ارتوتیک می‌تواند به تسکین درد، حتی در مراحل اولیه درمان کمک کند. در این مرحله، تغییر کفش توصیه می‌شود. توانبخشی در روز اول آسیب، با هدف بازگرداندن دامنه طبیعی حرکت، قدرت و عملکرد پا شروع می‌شود. ابزارهای اصلاحی نیمه‌سخت که در کفش محافظ تعبیه می‌شوند، درمان مؤثری برای متاتارسالژی هستند. کفش محافظ با ابزارهای اصلاحی نرم یا بدون آن، ممکن است به تنهایی برای برطرف کردن درد، کافی نباشد.

 

سایر روش‌های درمان

 

در صورت وجود پینه ، پزشک ممکن است برای تسکین موقت، آن را بتراشد. با این حال، جلوگیری از خونریزی و استفاده از اسیدها و سایر مواد شیمیایی، بسیار اهمیت دارد. علاوه بر تراشیدن پینه، تعیین علت پینه که در واقع پاسخ به فشاراست، بسیار مهم است. اگر علائم حاد باشد، اما مدت طولانی دوام نیابد، پرونیشن غیر طبیعی مفصل ساب‌تالار در مچ پا می‌تواند علت اصلی پینه باشد. پزشک ممکن است استفاده از ابزارهای ارتوتیک را در این موارد توصیه کند. علائم مزمن به یک نوار متاتارس بهتر پاسخ می‌دهند. نوار متاتارس می‌تواند به کفش دوندگی و یا کفش‌های ورزشی، اضافه شود. افراد مبتلا به قوس زیاد کف پا که از درد متاتارسالژی رنج می‌برند، به ابزارهای ارتوتیک به خوبی پاسخ می‌دهند.

 

فیزیوتراپی

 

تمرکز اصلی درمان، ترمیم بیومکانیک نرمال و تسکین فشار در ناحیه است. لازمه درمان، فروکش کردن و یا رفع التهاب از طریق کاهش فشار مکرر است. هنگامی که ورزشکار از درد رهایی یافت، تمرینات تقویت کننده ایزومتریک، ایزوتونیک و ایزوکنتیک را آغاز خواهد کرد. با از بین رفتن التهاب، تمرینات دامنه حرکتی غیر فعال تبدیل به تمرینات فعال خواهد شد.

 

تزریق

 

بیماران مبتلا به نورومای بین انگشتی می‌توانند از یک بلوک عصبی همراه با تزریق آستروئید بلند مدت بهره‌مند شوند.

 

درمان تفریحی

 

در طول درمان، بیماران باید به انجام اشکال جایگزین برای بدنسازی و تمرینات آمادگی جسمانی، ترغیب شوند. به عنوان مثال، شنا یک ورزش بسیار عالی برای حفظ آمادگی جسمانی است، در عین حال که بیمار در مرحله وزنه‌برداری محدود در روند التیام خود به سر می‌برد.

 

مداخله جراحی

 

اصلاح کفش با ابزار ارتوتیک ممکن است تنها درمان مورد نیاز باشد، اما در موارد شدید، چیدمان مجدد استخوان متاتارس با عمل جراحی ممکن است لازم باشد.

 

                                 

بیشترمردم تلاش می کنندتا سلامتی خودراحفظ کنند وقتی میدانند میزان افراد مبتلا به دردهای شانه روزبه روز افزایش پیدامی کند. حدود 20 درصد از مراجعه کنندگان به مراکز فیزیوتراپی بیمارانی هستند که از درد شانه  و درد کتف رنج میبرند. گردن درد نیز می تواند منجر به درد مفصل شانه و بازوها شود. بیشتر دردهای شانه بدون عمل جراحی بهبودپیدا می کنداما اگر درد این قسمت شدید باشد یا در حرکت کردن برای افراد محدودیت ایجاد شود باید به سراغ متخصص ارتوپد برویم کسی که با تمام مشکلات و روش های درمان شانه درد مانند شاک ویو تراپی و … آشنایی دارد. درد شانه می تواند نشان از آسیب تاندون های شانه یا التهاب تاندون شانه باشد که پزشک با توجه به علائم پارگی تاندون شانه به درمان آن می پردازد.

 

لیزرتراپی سرد یکی از روش‌های درمانی ایمن، بدون درد و نتیجه بخش است که در تسریع درمان بسیاری از مشکلات شانه از جمله، تاندونیت، بورسیت و آرتروز شانه موثر است. این روش موجب کاهش التهاب، افزایش جریان خون، سرعت بخشیدن به متابولیسم سلولی، از بین رفتن بافت فیبروزی در جای زخم و تقویت بافت‌های شانه می‌شود. مکانیزم اثرگذاری لیزر موجب تسکین سریع درد می‌شود.

 

لیزر جهت درمان مشکلات شانه

 

تاثیر لیزرتراپی شانه و کتف در درمان مشکلات متعدد شانه و کتف مورد بررسی قرار گرفته است. مطالعات حاکی از آن است که لیزر تاثیر فوق‌العاده‌ای در درمان درد و مشکلات شانه دارد. مشکلاتی که با لیزرتراپی قابل درمان هستند عبارتند از:

 

·         افتادگی شانه

 

لیزرتراپی همراه با حرکات درمانی موجب کاهش قابل توجه درد و افزایش میزان حرکت شانه در بیماران مبتلا به سندروم گیرافتادگی شانه (التهاب تاندون عضلات گردانده شانه و التهاب تاندون ماهیچه دو سر) می‌شود.

 

·         خشکی شانه

 

لیزردرمانی می‌تواند موجب کاهش درد و ناتوانی در بیماران مبتلا به کپسولیت چسبنده شانه (خشکی یا یخ‌زدگی شانه) شود. لیزرتراپی در مقایسه با درمان‌های دارویی تاثیر بهتری در درمان خشکی یا یخ‌دگی شانه دارد.

 

·         درد مایوفاسیال

 

لیزتراپی تاثیر بسیاری در درمان درد مرتبط با مایوفاسیال شانه دارد. در مقاسه با اولتراسوند، لیزر موجب کاهش درد در فعالیت روزانه، در طول شب و همچنین کاهش ناتوانی‌های مرتبط با گردن است.

 

                                 

آیا فیزیوتراپی واقعا در درمان موثر است؟

فیزیوتراپ‌ها معتقدند فیزیوتراپی شیوه‌ای با میزان ریسک پایین و فوائد بسیار است که می‌توان با استفاده از آن بسیاری از بیماری‌های مختلف را تشخیص داد و درمان کرد. فیزیوتراپی به تمامی افراد در سنین مختلف که به دلیل مشکلات پزشکی، بیماری‌ها یا مجروحیت‌ها، توانایی عادی خود در حرکت کردن را از دست می‌دهند کمک می‌کند و موجب می‌شود که بیمار به سطح سابق توانایی جسمی خود بازگردد.

پزشکان اغلب در بروز اولین نشانه یک مشکل به بیمار توصیه می‌کنند فیزیوتراپی انجام داده و محتاط‌ ترین و متعادل‌ترین گزینه بهترین است.

 

در اینجا 10 فایده مهم فیزیوتراپی برای بدن عنوان شده است:

 

1.      کاهش یا از بین بردن درد: درمان‌هایی از قبیل تحریک الکتریکی یا فراصوتی به تسکین درد کمک می‌کنند و توان ماهیچه‌ها و عملکرد مفاصل را برای کاهش درد کمر بهبود می‌بخشند. چنین درمان‌هایی همچنین از بازگشت مجدد درد جلوگیری می‌کنند.

 

2.      پیشگیری از برخی جراحی‌ها: در صورتی که فیزیوتراپی به از بین بردن درد یا درمان جراحت کمک کند نیازی به عمل جراحی نیست و در صورتی که انجام عمل جراحی لازم باشد از فیزیوتراپی پیش از عمل بهره برده‌اید. همچنین این روش موجب می‌شود بیمار پس از عمل جراحی سریع‌تر بهبود یابد زیرا بیمار نسبت به قبل از توان بدنی بیشتری برخوردار می‌شود.

 

3.      بهبود توان حرکتی: اگر در ایستادن، حرکت کردن و راه رفتن دچار مشکل هستید، فیزیوتراپی کمک‌کننده خواهد بود. همچنین انجام حرکات کششی و قدرتی توانایی جسمی برای حرکت کردن را تقویت می‌کند.

 

4.      بهبود شرایط جسمی پس از سکته مغزی: افراد به طور معمول پس از سکته مغزی بخشی از عملکرد و قدرت جسمی خود را از دست می‌دهند. فیزیوتراپی باعث می‌شود قسمت‌های ضعیف‌شده بدن قوی و محکم‌تر شوند.

 

5.      پیشگیری از آسیب‌های ورزشی یا بهبود سریعتر آنها: فیزیوتراپ‌ها می‌دانند چگونه ورزش‌های مختلف می‌توانند فرد را در معرض انواع خاصی از آسیب‌دیدگی‌ها قرار دهند و به همین دلیل انجام تمرینات و حرکات متناسب با شرایط فرد را به او توصیه می‌کنند.

 

6.      حفظ تعادل بدن و کاهش احتمال زمین‌خوردن: زمانی که فرد فیزیوتراپی را شروع می‌کند از نظر خطر احتمالی افتادن و شکستگی ناشی از آن، معاینه می‌شود و در صورتی که خطر افتادن برای فرد بالا باشد پزشک حرکت‌های ورزشی را به وی توصیه می‌کند که شرایطی مشابه با زندگی واقعی را برای او شبیه‌سازی کند و خطر حرکات شدید بیمار را تهدید نکند.

 

7.      کنترل دیابت و بیماری‌های عروقی: به عنوان بخشی از طرح کنترل دیابت، ورزش و تمرینات فیزیوتراپی می‌تواند به طور موثری به تنظیم قندخون کمک کند.

 

8.      کنترل مشکلات مرتبط با پیری: با بالا رفتن سن، احتمال ابتلای فرد به پوکی استخوان و آرتریت افزایش می‌یابد. فیزیوتراپی کمک می‌کند تا افراد در این گروه سنی تحرک بیشتری داشته باشند و تا مدتی بیشتر از این عارضه‌ها در امان بمانند.

 

9.      کنترل بیماری‌های قلبی و ریوی: در حالی که بیشتر بیماران پس از حمله قلبی دوره توانبخشی را به اتمام می‌رسانند ممکن است فیزیوتراپی به بازگشت عملکرد جسمی بدن کمک کند.

 

10.  کمک به کودکان در کنترل بیماری‌ها، آسیب‌دیدگی‌ها یا مشکلات حرکتی: فیزیوتراپی می‌تواند برای کودکان در بهبود مهارت‌های حرکتی و درمان مشکلات عصب شناختی موثر باشد.

 

                                 

وصیه می شود تمرین های ورزشی با مرحله گرم کردن شروع و با مرحله سرد کردن پایان یابد. گرم کردن بدن برای پیشگیری از آسیب های ورزشی انجام می شود و از بروز ضرب دیدگی ها پیشگیری می کند و همچنین سرد کردن بدن باعث کاهش اسید لاکتیک خون و کاهش خستگی بدن می شود ......

*اهمیت گرم کردن و سرد کردن :

توصیه میشود تمرین های ورزشی با مرحله گرم کردن شروع و با مرحله سرد کردن پایان یابد بنابراین هر جلسه تمرین علاوه بر خصوصیات خاص خود که با توجه به نیاز ورزشکار تامین می شود مانند نوع فعالیت ، شدت و مدت باید شامل مرحله گرم کردن اولیه و مرحله سرد کردن انتهایی نیز باشد . گرم کردن وسرد کردن نقش مهمی در پیشگیری از بروز صدمات ورزشی دارد.

* گرم کردن :

گرم کردن بدن برای پیشگیری از آسیب های ورزشی انجام می شود. اکثر مطالعات نشان می دهد گرم کردن بدن از بروز ضرب دیدگی ها و پارگی فیبر های عضلانی از محل اتصال تاندونی آنها پیشگیری می کند یا از میزان آنها را کاهش می دهد.

در زمان فعالیت عضلات هر یک از اندام ها به دو دسته تقسیم می شوند :

1. عضلاتی که منقبض می شوند تا اندام در یک قسمت خم شود.

2. عضلاتی که در مقابل این عضلات قرار دارند و باید شل شوند تا سایر عضلات بتوانند

منقبض شوند و اندام خم شود که به این عضلات ، عضلات متضاد می گویند.

باید به این نکته توجه کرد که بیش از همه محل عضلات متضاد دچار پارگی می شوند ، عدم توانایی این عضلات در شل شدن سریع ، به اضافه قوه انقباضی عضلات همراه باعث می شود عضلات متضاد در معرض ضرب دیدگی شدید و ناگهانی قرار گیرند که این امر خود می تواند باعث پارگی تارهای عضلانی و پارگی از محل اتصال تاندونی آنها شود.

فرآیند گرم کردن صحیح بدن می تواند از سختی و دردناک شدن عضله جلوگیری کند یا میزان آن را کتهش بدهد .

* اهداف گرم کردن :

هدف اصلی گرم کردن افزایش دمای عمومی بدن و عضلات است تا قدرت کشسانی در بافت های کلاژنی بالاتر رود و امکان انعطاف پذیری بیشتری در بدن ایجاد شود . با این حال احتمال پارگی های عضلانی و پیچ خوردگی های تاندونی کاهش می یابد و در پیشگیری از درد های عضلانی نیز موثر است . برای اینکه فرآیند گرم کردن بدن را به حالت آماده در بیاورد حداقل 15 تا 30 دقیقه وقت لازم است تا دمای بدن نیز افزایش یابد. علاوه بر افزایش دمای بدن تغییرات زیر نیز انجام می شود :

1. افزایش دسترسی عضلات به شبکه مویرگی برای فعالیت بیشتر

2. فراهم کردن قند خون و آدرنالین مورد نیاز برای اینکه بدن به طور رضایت بخش گرم می شود

باید به این نکته توجه داشت که این تغییرات در افراد مختلف متغیر است و با بالا رفتن سن افزایش می یابد.

* فرآیند گرم کردن :

فرآیند گرم کردن به دو بخش اصلی تقسیم می شود :

1. گرم کردن عمومی

2. گرم کردن اختصاصی

در اینجا هریک به طور جداگانه توضیح داده می شود .

1. گرم کردن عمومی :

گرم کردن عمومی شامل دویدن به صورت آهسته یا تمرین های عمومی و کششی است. این فعالیت ها باید از شدت و مدت زمان مناسب برخوردار باشند تا دمای بافت های عمقی بدون ایجادخستگی افزایش یابند. هنگامی که ورزشکار عرق می کند دمای داخلی بدن او به حد مطلوب رسیده است در این مرحله بدن برای فعالیت آماده شده است.

طبیعت گرم شدن بدن متغیر و تا حدودی به ماهیت فعالیت وابسته است و باید در کنار سایر فعالیت هایی انجام شوند که برای رشته های ورزشی تخصصی طراحی شده اند.

2. گرم کردن اختصاصی :

ورزشکار پس از گرم کردن عمومی باید به تمرین هایی بپردازد که مختص رشته ورزشی خود اوست. ورزشکار باید با سرعت متوسط کار را شروع کند و سپس هنگامی که متوجه افزایش دمای بدن و افزایش فعالیت قلب و عروق شد به شدت عمل خود بیفزایند. اثرات فرآیند گرم کردن بدن ممکن است تا مدت 45 دقیقه نیز ادامه یابد اما هر چه دوره گرم کردن به فعالیت نزدیکتر باشد اثرات مثبت آن روی فعالیت بیشتر خواهد بود.

*سرد کردن :

سرد کردن بدن نیز برای پیشگیری از آسیب های ورزشی انجام می شود ودر این مرحله فرد باید از شدت فعالیت و تمرین خود بکاهد یعنی شدت فعالیت خود را از سمت تمرین های سنگین به سمت تمرین ها و حرکات سبک سوق دهد و سپس با انجام تمرین های کششی فعالیت خود را به اتمام رساند.

*اهداف سرد کردن :

دو هدف اصلی سرد کردن بدن بعد از فعالیت ها عبارت است از :

1. هنگام سرد کردن و تمرین بازگشت به حالت اولیه سطح اسید لاکتیک عضله و خون سریع تر از هنگام استراحت کاهش می یابد بنابراین سرد کردن بدن باعث کاهش اسید لاکتیک خون و کاهش خستگی بدن می شود.

2. فعالیت سبک باعث ادامه انقباض عضلات اندام ها می شود که با ایجاد حرکات تلمبه مانند شان باعث کاهش تجمع خون در اندام ها به خصوص پا می شود. جلوگیری از تجمع خون امکان کوفتگی و سفتی به تاخیری عضلات و حتی گرایش به ضعف و سر گیجه را نیز کاهش می دهد.

                                 

 

آرتروسکوپی یک وسیله جراحی است که پزشک متخصص ارتوپدی از آن برای دیدن داخل مفصل به جهت تشخیص یا درمان بیماری استفاده میکند. کلمه آرتروسکوپی به معنای دیدن داخل مفصل است. Arthro به معنای مفصل و scopy به معنای دیدن است. در واقع یک آرتروسکوپ یک مفصل بین است. پزشک معالج با دیدن داخل مفصل میتواند بسیاری از بیماریهای آنرا تشخیص داده و میتواند اقدام به درمان جراحی بعضی از آنها از طریق ارتروسکوپ کند.

چرا نیاز به آرتروسکوپی دارم

روند تشخیص بیماری های مفصلی معمولا از مراحل خاصی میگذرد. پزشک ابتدا سعی میکند با صحبت با بیمار اطلاعات لازم در مورد مشکلات وی را از او بگیرد. سپس وی را معاینه میکند و بعد از آن از طریق انجام آزمایشات و تصویربرداری هایی مانند رادیوگرافی ساده، سی تی اسکن  یا ام آر آی سعی میکند به تشخیص بیماری نزدیک تر شود. گاهی اوقات بعد از انجام اقدامات ذکر شده تشخیص دقیق بیماری امکانپذیر نیست. در این موارد ممکن است بتوان از طریق ارتروسکوپ و دیدن داخل مفصل تشخیص بیماری را امکانپذیر کرد. با استفاده از آرتروسکوپ میتوان پارگی لیگامان ها را در شانه و زانو درمان کرد. میتوان غضروف آسیب دیده در شانه یا زانو و منیسک آسیب دیده در زانو را ترمیم یا خارج کرد.

ترمیم یا بازسازی رباط صلیبی قدامی در زانو و یا خروج بافت های ملتهب در زانو، شانه، آرنج، مچ دست و مچ پا با آرتروسکوپ امکانپذیر است. آرتروسکوپ میتواند به خروج استخوان ها یا غضروف های آزاد در شان، زانو، آرنج ، مچ دست و مچ پا کمک کند. به توسط آرتروسکوپ میتوان سندرم کانال کارپ  را در ناحیه مچ دست درمان کرد. گرچه میتوان رون هر مفصلی را با آرتروسکوپ دید ولی انجام آرتروسکوپی در شش مفصل بیشتر انجام میشود که عبارتند از زانو، شانه، آرنج، مفصل ران، مچ دست و مچ پا.

 

توضیح تکنیک آرتروسکوپی

مهمترین قسمت یک آرتروسکوپ یک لوله فلزی توخالی به اندازه تقریبی یک نی است ( منظور نی هایی است که برای نوشیدن مایعات از آنها استفاده میشود). در یک انتهای این لوله فلزی یک دوربین فیلمبرداری بسیار دقیق قرار گرفته است و در درون لوله تعداد زیادی عدسی وجود دارد. پزشک متخصص ارتوپد از طریق یک شکاف چند میلیمتری این لوله را وارد فضای مفصلی کرده و سپس تصاویر تهیه شده توسط دوربین به یک مانیتور با وضوح بالا منتقل میشود تا پزشک معالج بتواند تصاویر داخل مفصل را روی مانتیتور ببیند.

یک منبع نور پرقدرت از طریق همان لوله نور کافی را برای دیدن داخل مفصل در اختیار میگذارد. از طریق یک شکاف دیگر در روی مفصل لوله باریک دیگری وارد مفصل میشود تا از طریق آن مقداری مایعات به داخل آن فرستاده شود. هدف از این کار یکی اینست که مایع کدر داخل مفصل خارج شده و یک مایع شفاف و زلال جای آنرا بگیرد تا داخل مفصل بهتر دیده شود و دلیل دیگر افزایش حجم داخل مفصل است تا به این طریق اجزای مفصل بیشتر از هم فاصله گرفته و بهتر دیده شوند و فضا برای حرکت آرتروسکوپ در مفصل نیز مهیا شود.

مراحل انجام آرتروسکوپی

عوارض آرتروسکوپی چیست

عوارض آرتروسکوپی زیاد نیست ولی مانند هر جراحی دیگر احتمال عفونت، التهاب وریدها، تورم و خونریزی زیاد، آسیب و عروق یا اعصاب وجود دارد. احتمال عارضه در آرتروسکوپی اگر به درستی انجام شود کمتر از یک درصد است.

 

                                 

آرتروسکوپی چه مزایایی دارد

گرچه توجه به آرتروسکوپی از جانب مردم بیشتر به علت استفاده از آن در درمان ورزشکاران معروف بدست آمد، ولی درمان با آرتروسکوپ در بعضی بیماری ها میتواند موجب ساده شدن عمل جراحی، درد کمتر بیمار بعد از جراحی و دوران نقاهت کوتاهتر میشود. بیمار معمولا همان روز یا روز بعد از جراحی میتواند از بیمارستان مرخص شود. خیلی از اوقات بیمار میتوان بعد از چند روز به سر کارش برگردد.

منبع : ایران ارتوپد 

تاثیر ورزش بر زندگی و سالمندی

---

همه این ها موجب محدود شدن فعالیت و حرکت می شود و بی حرکتی نه تنها بیماری های جسمی بسیاری را به دنبال خواهد داشت بلکه موجب تنهایی و افسردگی نیز خواهد شد. مشکل دیگری که با بی حرکتی به وجود می آید، عدم توانایی انجام کارهای روزمره و وابستگی به دیگران است.

---

به طور معمول سن بالای 65 سال به عنوان سالمندی در نظر گرفته می شود. سالمندی با افزایش بروز بیماری ها همراه است.برخی از خصوصیات سالمند :

1. کاهش زمان عکس العمل، انعطاف پذیری، تحمل گلوکز،

2. افزایش فشار خون در هنگام استراحت و ورزش

3. افزایش حجم هوای باقی مانده در ریه هنگام بازدم

4. افزایش درصد چربی

5. افزایش زمان بازگشت به حالت اولیه

6. کاهش اعتماد به نفس

7. عصبانیت و افسردگی

8. کاهش توده و قدرت عضلانی

9. پوکی استخوان

10. کاهش ظرفیت تعریق و کاهش سازگاری با تمرین در گرما

11. کاهش سوخت و ساز چربی

12. افزایش مصرف کالری ( انرژی)

همه این ها موجب محدود شدن فعالیت و حرکت می شود و بی حرکتی نه تنها بیماری های جسمی بسیاری را به دنبال خواهد داشت بلکه موجب تنهایی و افسردگی نیز خواهد شد. مشکل دیگری که با بی حرکتی به وجود می آید، عدم توانایی انجام کارهای روزمره و وابستگی به دیگران است.

آیا می خواهید با این تغییرات مقابله کنید؟ یک راه مطمئن برای کنترل و به تاخیر انداختن عوارض پیری ورزش منظم است. به نکات زیر توجه نمایید:

? فعالیت و ورزش منظم در طول عمر، به خصوص سنین بالا عامل حفظ و حتی تقویت ظرفیت های قلبی، ریوی، عصبی و اسکلتی است.

? با فعالیت فیزیکی می توان مرگ و میر ناشی از بیماری های عروقی قلب، سرطان روده بزرگ و افزایش قند خون بزرگسالی را کاهش داد.

? فعالیت فیزیکی در کنترل چاقی، کلسترول بالا و فشار خون موثر است.

? ورزش یکی از عوامل مهم برای قرار گرفتن کلسیم در داخل استخوان و محکم شدن استخوان ها است.

? ورزش از افسردگی های دوران پیری جلوگیری می کند.

فواید زودرس ورزش، شامل بهبود تعادل و هماهنگی، افزایش قدرت عضلانی ، افزایش انعطاف پذیری و متابولیسم هوازی بدن است.

ملاحظات در ورزش سالمندان :

1. ارزیابی پزشکی

2. گرم کردن و سرد کردن بهمدت 10 دقیقه بایستی انجام شود.

3. جلسات ورزش 3 تا 5 بار در هفته ( 1 روز در میان )

4. مدت ورزش : شروع با 10 دقیقه، هر هفته 2 الی 4 دقیقه زمان افزایش یابد تا به 60_20 دقیقه برسد

5. نوع ورزش : هوازی مثل راه رفتن، دوچرخه سواری، دوچرخه ثابت، شنا

6. تمرین با وزنه در صورت عدم ابتلا به بیماری های قلبی و تنفسی 2 بار در هفته توصیه می شود که موجب بهبود پوکی استخوان و افزایش قدرت عضله می گردد

7. محاسبهVO2MAX بر حسب وزن باشد به دلیل اضافه وزن چربی

8. ورزش به همراه مصرف کافی کلسیم و پروتئین باشد

9. به هنگام هوای گرم و رطوبت بالا ورزش انجام نشود

10. در صورت بروز علائمی مانند بیحالی، سرگیجه و تپش قلب ورزش قطع شود

اگر دلایلی برای منع فعالیت فیزیکی وجود داشته باشد، مطمئناً افزایش سن و ضعف جسمانی جزو آنها نیست. امروزه حتی برنامه های ورزشی خاصی برای افرادی که به بیماری هایی نظیر نارسایی قلبی- عروقی، فشارخون بالا، افزایش قند خون ، پوکی استخوان، افسردگی ، سرطان دستگاه گوارش و چاقی مزمن مبتلا هستند، طراحی و آموزش داده می شود.

ما در اینجا از هریک از انواع حرکات ورزشی، مثال های ساده ای که نیاز به وسایل خاص نداشته و بدون صرف هزینه قابل انجام است را به شما نشان می دهیم.

شما می توانید با آموختن این تمرین ها، حتی کارهای روزانه? خود را به صورت ورزش در آورید.

حتی افراد بسیار ضعیف و ناتوان نیز می توانند با فعالیت های فیزیکی مناسب سلامتی شان را به دست بیاورند و به دیگران وابسته نباشند.

پس بیایید ورزش و فعالیت های بدنی را به عنوان بخشی از زندگی روزمره خود قرار دهیم.به یاد داشته باشیم ورزش زمانی مفیدخواهد بود که به طورمنظم انجام شود.ورزش میزان اکسیژن در ریه و قلب را افزایش می دهد.

واژه نامه :

VO2MAX : ( حداکثر اکسیژنی که فرد می تواند در حین ورزش در مدت 1 دقیقه به عضلات برساند و استفاده کند)

منبع:تبیان

پایان دوره ی تخصصی فیزیوتراپی و توانبخشی ضایعات نخاعی در بیمارستان فوق تخصصی ضایعات نخاعی توکیو -ژاپن

برای دیدن کلیپهای بیشتر به اینستاگرام و تلگرام  ما بپیوندید: