مهمترین آسیب های سیستم ادراری بدنبال شکستگی ها و آسیب های حلقه لگنی پاره شدن مثانه و پاره شدن مجرای ادرار بعد از مثانه است. شیوع این آسیب ها در مردان بیش از زنان است.
در بیماران با آسیب حلقه لگنی معمولا پزشک از بیمار میخواهد تا ادرار کند. اگر بیمار بتواند به راحتی ادرار کرده و رنگ ادرار وی طبیعی باشد معمولا آسیب جدی دستگاه ادراری وجود ندارد ولی اگر بیمار نتواند ادرار کند یا رنگ ادرار وی خونی باشد یا در نوک مجرای ادراری وی خون مشاهده شود احتمال آسیب دستگاه ادراری وجود دارد.
در این موارد پزشک معالج بررسی هایی را برای کشف پارگی های احتمالی مثانه یا مجرای ادراری انجام میدهد.
این بررسی ها بصورت انجام سیستوگرافی ( عکس برداری رنگی از مثانه) و اورتروگرافی رتروگراد ( عکس برداری رنگی از مجرای ادراری) است.
اگر این بررسی ها آسیب مجرای ادراری را نشان دهد پزشک معالج ممکن است برای برقرار کردن جریان ادرار، سوند یا لوله ای را از راه شکم به درون مثانه بیمار بفرستد که به آن سیستوستومی سوپراپوبیک Suprapubic cystostomy میگویند.
البته در صورتیکه بیمار نیاز به جراحی ارتوپدی بر روی جلوی حلقه لگنی داشته باشد بهتر است بجای سوند شکمی سوند از طریق مجرای ادراری آسیب دیده کارگذاشته شود.
پارگی مجرای اداری معمولا نیاز به عمل جراحی ترمیمی دارد ولی چون ترمیم زود هنگام آن با عوارضی همراه است معمولا متخصصین ارولوژیست ترجیح میدهند ترمیم جراحی آن را بصورت تاخیری و پس از چند ماه انجام دهند.
در صورتیکه مثانه دچار پارگی شده و بیمار نیاز به عمل جراحی ارتوپدی در جلوی حلقه لگن داشته باشد پارگی مثانه باید ترمیم شود ولی در صورتیکه نیازی به عمل جراحی ارتوپدی در جلوی حلقه لگن نباشد در مواردی ممکن است متخصص ارولوژیست ترمیم پارگی مثانه را به بدن واگذار کرده و آنرا جراحی نکند.
نتایج آسیب های حلقه لگن و درمان آنها
در شکستگی های پایدار یعنی شکستگی هایی که در نوجوانان بصورت کندگی استخوان است و یا در شکستگی افراد مسن که بدنبال زمین خوردن ایجاد میشوند، معمولا شکستگی بخوبی جوش خورده و بیمار مشکل خاصی پیدا نمیکند.
در شکستگی هایی که بدنبال آسیب های پر انرژی مثل تصادف اتومبیل یا سقوط از ارتفاع بوجود میاید وضعیت متفاوت است.
وضعیت نهایی این بیماران تا حد زیادی به دو عامل مهم بستگی دارد. یکی کیفیت جااندازی حلقه لگن تغییر شکل یافته به توسط پزشک معالج و دیگری آسیب دیگر ارگان هایی که در داخل لگن قرار گرفته و در حین شکستگی آسیب دیده اند.
اگر پزشک بتواند شکل حلقه لگن را با عمل جراحی به وضعیت قبل از شکستگی بازگرداند نتایج خوب است. البته بیماران تا ماهها بعد از اینکه توانایی راه رفتن را پیدا میکنند لنگش دارند. این لنگش عمدتا به علت آسیب و یا ضعیف شدن عضلات اطراف لگن ایجاد میشود و این عضلات برای بدست آوردن مجدد کارایی نیاز یه تمرینات ویژه و بمدت زیاد دارند.
مشکلات دیگر مانند درد در ناحیه لگن، خوب راه نرفتن و یا مشکلات جنسی ممکن است به علت آسیب اعصاب لگن بوجود آید.
این آسیب ها در حین ضربه اولیه ای که موجب شکستگی شده است بوجود میاید و ممکن است بعد از چند ماه کاملا بهبود پیدا کرده و یا ممکن است این بهبودی کامل نبوده و موجب مشکلات ذکر شده گردند.
