گاهی اوقات تاندون های اکستانسور یا باز کننده انگشتان دست بدون اینکه جسم برنده ای پوست و تاندون را پاره کند آسیب میبینند. در این ضایعات خم شدن ناگهانی یکی از مفاصل انگشت موجب وارد شدن کشش بیش از حد به تاندون شده که نتیجه آن پاره شدن تاندون است.
در بعضی افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی هم تاندون های اکستانسور به علت بیماری ضعیف شده و سپس متعاقب یک فعالیت معمولی و بدون ضربه پاره میشوند. این پارگی ها معمولا در تاندون اکستانسور شست دست ایجاد میشوند. به علت خراب بودن جنس تاندون ها این پارگی ها معمولا قابل ترمیم نیستند و درمان آنها با انجام عمل جراحی انتقال تاندونی انجام میشود
پارگی های تاندون اکستانسور یا باز کننده انگشت میتوانند در دو ناحیه ایجاد شوند
ممکن است پارگی در محل انصال تاندون اکستانسور انگشت به استخوان بند انتهایی ایجاد شود. این پارگی و تغییر شکل هایی که در انگشت متعاقب این پارگی ایجاد میشود در مقاله “انگشت چکشی ( مالت فینگر) Mallet finger” مورد بحث قرار گرفته است.
ممکن است پارگی در محل اتصال تاندون اکستانسور به استخوان بند وسطی انگشت ایجاد شود. این پارگی در ابتدا فقط موجب درد و تورم مختصری در پشت انگشت میشود و بیمار ممکن است بتواند حتی با وجود پارگی انگشت خود را صاف نگه دارد ولی بعد از مدتی انگشت بیمار دچار تغییر شکلی میشود که به آن تغییر شکل جا دکمه ای Button hole deformity یا بتونیر Boutonniere deforfity میگویند.
در این تغییر شکل، مفصل اینترفالانژیال پرگزیمال خم شده و مفصل اینترفالانژیال دیستال بیش از حد باز میشود. این تغییر شکل در هفته های اول بصورت پاسیو و با فشار انگشت پزشک قابل اصلاح است.
البته پی از برداشتن انگشت پزشک از روی انگشت بیمار دوباره شکل انگشت به وضعیت اول برمیگردد. ولی پس از گذشت چند هفته انگشت در این وضعیت کاملا خشک میشود و حتی با فشار دست پزشک هم به حالت کاملا صاف در نمیاید.
درمان تغییر شکل بتونیر
اگر بیمار زود مراجعه کند درمان بصورت نگه داشتن مفصل اینترفالاتژیال پرگزیمال در حالت کاملا باز و به توسط یک آتل یا اسپلینت انگشتی مخصوص است.
در مواردی هم ممکن است درمان نیازمند عمل جراحی باشد. معمولا انگشت بیمار به مدت ۸ هفته در این این آتل یا اسپلینت باقی میماند. در صورتی که بیمار دیر مراجعه کند درمان مستلزم انجام اعمال جراحی وسیعتر و بازسازی تاندون ها است
.
