مچ‌بند و زانوبند گاهی مضرند

مچ‌بند، زانوبند و کمربندهای طبی از جمله وسایل ارتوپدی هستند که امروزه انواع و اقسام آنها در داروخانه‌ها به چشم می‌خورد و به ‌راحتی در دسترس‌اند.

این وسایل در اندازه‌ها و جنس‌های متفاوت به منظور تسکین و درمان درد مچ دست و ناراحتی‌های عضلانی و استخوانی به کار می روند.

خیلی‌ها بدون مشورت با پزشک و بلافاصله پس از آن که دچار ناراحتی‌های مفصلی یا مشکلات عضلانی اسکلتی می‌شوند، به سراغ این مچ‌بند طبی ، زانو بند طبی یا کمربندهای طبی می‌روند، غافل از اینکه استفاده ی خودسرانه از این وسایل نه تنها ممکن است مشکل را برطرف نکند، بلکه گاهی موجب بروز صدمات بیشتر می‌شود.

 

 

کی باید سراغ این مچ‌بندها و زانوبندهای طبی رفت؟

مچ‌بند و زانوبند وکمربندهای طبی کاربردهای زیادی دارند، اما در برخی بیماری‌های مرتبط با مفصل مخصوصا برای مچ دست و زانو کاربرد بیشتری دارند. یکی از مهم‌ترین و شایع‌ترین این مشکلات "سندرم تونل کارپال" است. معمولاً مردم، این بیماری را به عنوان «مچ درد» می‌شناسند که درد آن به انگشت‌های دست ختم شده و حرکات دست را تا حدودی مشکل می‌کند و ناتوانی به وجود می‌آورد.

این عارضه در میان کسانی که ساعات زیادی با کامپیوتر کار می‌کنند، مانند صندوق‌دارها، ماشین‌نویس‌ها، کارگران کارخانه‌های ماشین‌سازی و افرادی که به کارهای مکانیکی اشتغال دارند، بسیار رایج است.

در این بیماری، اعصابی که از مچ به انگشتان دست می‌رسند، دچار التهاب می‌شوند. اگر مشکل چندان عمیق نباشد، می‌توان از مچ بند طبی برای بی‌حرکتی و تسکین درد استفاده کرد.

آنچه بسیار مهم است و باید به آن توجه کرد، این است که این وسایل ارتوپدی فقط برای رفع بیماری‌های سبک و ضایعات کوچک مچ و زانو هستند و ضایعات شدید عضلانی- استخوانی و مرتبط با رباط‌ها و لیگامان‌هایی که کاملا پاره شده‌اند را درمان نمی کنند. همچنین هنگامی ‌که قرار است زانو یا مچ بعد از عمل جراحی، در یک وضعیت خاص نگهداری شود، برای حفظ حالت و وضعیت عمل می‌توان از این وسایل استفاده کرد.

پس به‌طور کلی می‌توان گفت از این وسایل باید در درمان، آرامش و بی‌حرکتی مفصل و بعد از عمل برای حفظ موفقیت عمل استفاده کرد.

در مورد آسیب‌های زانو چطور؟

در آسیب زانو نیز اول از همه التهاب به وجود می آید که این التهاب به درد، تورم و کاهش توانایی حرکت مفصل زانو منجر خواهد شد. کاهش این التهاب می‌تواند به تسریع بهبودی و کاهش درد منجر شود. لذا می‌توان با استراحت دادن به زانو، التهاب را کاهش داد و از آسیب بیشتر زانو جلوگیری کرد.

زانوبند با اعمال فشار موضعی به زانو سبب کاهش تورم و تسریع بهبودی می‌شود.

در برخی از آسیب‌های زانو، بستن زانوبند می‌تواند به قرارگیری صحیح کشکک سرجای خود و حفظ حرکات مناسب مفصل زانو کمک کند.

در برخی از آسیب‌های زانو نیز که شدید نبوده و تنها کشیدکی لیگامان‌ها و رباط‌های صلیبی زانو وجود دارد، می‌توان برای بی‌حرکت نگه‌داشتن و تسکین درد از زانوبند استفاده کرد.

مچ‌بندها چطور سبب کاهش درد می‌شوند؟

نوارهای قابل تنظیم مچ‌بند ضمن گرم نگه‌داشتن مچ دست، قدرت نگه‌دارندگی آن را افزایش می‌دهد. مچ‌بند سالم با ترمیم بافت و ایجاد فشار قابل تنظیم موجب افزایش گردش خون شده و به کاهش ورم کمک می‌کند. مچ‌بند سالم به هنگام مچ‌درد و یا به منظور ثابت نگه داشتن مچ در سندرم تونل کارپال، قبل و یا بعد از عمل جراحی، دررفتگی مچ و هنگام کشیدگی زردپی استفاده می‌شود.

وزن سبک، حفظ گرما، قابلیت شستشوی مجدد از دیگر مزایای مچ‌بند سالم است.

آیا بعد از هر دردی در مچ یا زانو می ‌توان از این وسایل استفاده کرد؟

نه، استفاده از این وسایل باید حتما تحت نظر پزشک متخصص باشد. هیچ‌گاه نباید با توصیه اطرافیان از این وسایل استفاده شود، زیرا ممکن است نه تنها مفید نباشند، بلکه سبب وارد شدن صدمات بیشتری شوند. نباید هرکسی که دچار مچ‌درد، زانودرد یا کمردرد شد، خودسرانه از این وسایل استفاده کند.

چه نکاتی را باید قبل از انتخاب این وسایل مدنظر داشت؟

هنگام انتخاب این وسایل، باید اندازه مناسب و نوع و جنس آن مشخص باشد. در صورت بستن خودسرانه مچ‌بند، زانوبند یا کمربند طبی ممکن است این وسیله از جای خود حرکت کند و نه تنها در بهبودی درد تاثیری نداشته باشد، بلکه ممکن است عضله یا اعصاب یا لیگامان آسیب‌دیده را ضعیف‌تر کرده و درد شدت پیدا کند. پس استفاده از این وسایل تنها در هنگام ضایعات کوچک و سطحی است و هنگام شکستگی و پارگی هرگز نباید استفاده شوند.

اگر جنس این لوازم ارتوپدی با هم متفاوت باشد، کدام یک را بهتر است انتخاب کنیم؟

برخی از جنس کش، آن هم از نوع کش سفت و محکم هستند. برخی فایبرگلاس، پلاستیکی و گاه پارچه‌ای هستند که فنر فلزی دارند و برخی از این لوازم از جنس الیاف طبیعی هستند. بر حسب نوع بیماری و نوع مشکل، با دستور پزشک، نوع مخصوصی توصیه می‌شود.

اگرچه محصولاتی که از جنس الیاف‌طبیعی هستند، سازگاری بیشتری با پوست بدن دارند و بهتر از انواع نایلونی و پلاستیکی هستند و سبب تحریک پوست نمی‌شوند، اما گاهی قابلیت و کارآیی لوازم پلاستیکی را ندارند.

مژگان کریمی

سلامتیران

                                 

چگونه پیچ خوردگی مچ پا را درمان کنیم؟

راه‌هایی برای جلوگیری از پیشرفت آسیب دیدگی‌ها وجود دارد. تنها باید به نکات خاص توجه کرد.

رگ به رگ شدن مچ پا به دلیل کشیدگی یا پاره شدن رباط مچ است. این نوع آسیب دیدگی‌ بسیار شایع است و نتیجه‌ آن دردهای مزمن و مستمر در ناحیه مچ پاست. 80 درصد پیچ خوردگی های مچ پا به دلیل انحراف آن به سمت بیرون است.

پایگاه اینترنتی wiki How در این باره نوشته است: به محض این که به این آسیب دیدگی‌ دچار شدید باید از روش نگه داری ، استراحت، یخ گذاشتن، فشرده کردن و بالا بردن پا استفاده کنید. این روش باعث می‌شود از پیشرفت آسیب دیدگی‌ جلوگیری شود.

* آسیب دیدگی‌ ناحیه مچ پا سه درجه دارد:

درجه اول: کشیدگی یا پارگی خفیف رباط پا. در این نوع آسیب دیدگی‌ عملکرد به میزان بسیار کمی کاهش می یابد. مفصل کار می‌کند و می‌تواند وزن بدن را تحمل کند (اما درد دارد)، درد کمی در این ناحیه احساس می شود، مچ کمی ورم می‌کند و مفصل کمی سفت می‌شود.

درجه دوم: پارگی وخیم‌تر رباط پا . به نسبتا مفصل نیز نامتعادل می‌شود. دردی متوسط تا شدید احساس می‌شود. تحمل وزن بسیار دردناک است. در این حالت ورم و سفتی در مفصل مچ ایجاد می‌شود.

درجه سوم: در این مرحله رباط پا کاملا پاره می‌شود، حرکات بدن محدود شده و مفصل کاملا تعادل و ثبات خود را از دست می‌دهد، عملکرد از بین می‌رود. از ابتدا زیاد است و پا بسیار ورم می‌کند. برای نگه داری از پا از آتل یا باند استفاده کنید. استراحت کنید و از هر گونه حرکتی که باعث درد می‌شود خودداری کنید. برای راه رفتن از چوپ زیر بغل استفاده کنید. به مدت 15 تا 20 دقیقه‌ بسته‌ای یخ روی پا قرار دهید و این کار را سه تا پنج بار در سه روز اول انجام دهید. در توصیه‌های ورزشی گفته شده است که در 48 ساعت اول بر روی پا یخ بگذارید. تا زمانی که ورم کمتر شود باید باند پا را فشرده کنیم. اگر پا به رنگ آبی در آمد یا سرد و بی‌حس شد آن را رها کنید، پا نباید زیاد سفت و یا زیاد شل بسته شود.

* پا را بالاتر از ناحیه قلب خود ببرید

اگر احساس کردید که می‌توانید پا را حرکت دهید، با مچ دایره بزنید یا حروف الفبا را با انگشتان پای خود بنویسید، بدین شکل توانایی حرکت را بالا می‌برید. این کار را می‌توانید از روز دوم شروع کنید. معمولا بعد از آسیب دیدگی‌ ناحیه مچ پا ، ماهیچه‌های ساق پا سفت می‌شوند. باید این ماهیچه‌ها را بکشید تا توانایی حرکت را باز یابید. اگر این کار را نکنید دوباره ممکن است آسیب ببیند. مطمئن شوید که برای انجام این حرکات کششی آمادگی دارید سپس آن را انجام دهید. پس از درمان سعی کنید، مچ پای خود را قوی کنید تا دوباره دچار این نوع پیچ خوردگی نشوید. بر روی تعادل خود کار کنید. برای این کار می‌توانید از تخته های تعادل نیز استفاده کنید. پیچ خوردگی معمولا بر روی تعادل تاثیر می‌گذارد و اگر برای بالا بردن آن تلاش نکنید ، دوباره پیچ خوردگی تکرار می‌شود.

** توصیه‌ها:

- می‌توانید در داروخانه‌ها کیسه‌های یخ پلاستیکی پیدا کنید.

- می‌توانید ازمچ بند به جای باند استفاده کنید.

- استفاده از مچ بند بسیار به شما کمک می‌کند و احساس راحتی خواهید کرد، اما این راحتی باعث نشود که درباره فعالیت عادی خود را از سر بگیرند. این مچ بندها قابل تنظیم هستند و می‌توانند محکم و یا آزاد شوند.

** هشدار:

- قبل از تمرین دادن دوباره مچ پا، سعی کنید به پزشک مراجعه کنید ، زیرا ممکن است نیاز به عمل وجود داشته باشد.

- اگر پیچ خوردگی مچ پا از نوع دوم یا سوم باشد، سریعا به پزشک مراجعه کنید.

- با عکسبرداری از پا می‌توانید مطمئن شوید که شکستگی وجود نداشته باشد. معمولا همراه پیچ خوردگی شکستگی نیز ایجاد می‌شود.