مهمترین راه های درمان آرتریت دست عبارتند از
تغییر رفتار
میتوان با تغییر دادن روش انجام دادن کارها فشار وارده به مفصلی که آرتریت دارد را کاهش داده و به این طریق از شدت علائم کاست.
دارو
البته دارو نمیتواند غضروف آسیب دیده را درست کند ولی میتواند درد و تورم را کاهش بدهد. مهمترین داروهایی که استفاده میشوند داروهای ضد التهابی anti-inflammatory drugs نام دارند.
داروهایی مانند آسپرین، بروفن، سلکوکسیب، ناپروکسن، ایندومتاسین، دیکلوفناک، پیروکسیکام و مفنامیک اسید از این دسته اند. این داروها تولید موادی را که میتوانند موجب درد و تورم در مفصل شوند مهار میکند.
تزریق
داروهای کورتیکوستروئید در مفصل به توسط پزشک ارتوپد در موارد معدودی بکار میود. استفاده از این روش میتواند با عوارض فراوانی همراه باشد.
استفاده از آتل یا اسپلینت
گاهی دست با آتل یا اسپلینت بسته میشود. این وسایل موجب میشوند مفصل آسیب دیده کمتر حرکت کرده و در نتیجه درد کمتری احساس شود. البته استفاده طولانی مدت از آن میتواند موجب ضعیف شدن عضلات دست شود که مضر است. پس باید از استفاده طولانی مدت از آنها اجتناب کرد.
جراحی
معمولاً وقتی استفاده میشود که درمان های دیگر موثر نباشند. شایعترین اعمال جراحی که بکار میروند آرترودز و آرتروپلاستی ( تعویض مفصل) است.
در آرترودز Arthrodesis باقیمانده غضروف مفصل کاملاً تراشیده شده و دوسر استخوان در محل مفصل در کنار یکدیگر قرار گرفته و به توسط ابزار های فلزی مثل پیچ و پلاک در کنار هم فیکس میشوند.
بعد از مدتی این استخوان ها به یکدیگر جوش خوده و خشک میشوند. حرکت مفصل کاملاً از بین میرود و درد هم کاملاً از بین میرود. در روش آرتروپلاستی Arthroplasty غضروف باقیمانده و قسمتی از انتهای استخوان ها در محل مفصل خارج شده و یک مفصل مصنوعی بجای مفصل طبیعی کارگذاشته میشود یا محل خالی به توسط بافت های دیگر پر میشود.
