Dr.Majid Dastani PT, Bcs,Msc, DPT

فیزیوتراپیست دکتر مجید داستانی

فیزیوتراپیست دکتر مجید داستانی

Dr.Majid Dastani PT, Bcs,Msc, DPT

فارغ التحصیل فیزیوتراپی از دانشگاه علوم پزشکی شیراز
دکترای حرفه ای فیزیوتراپی از اسپانیا
فلوشیپ تخصصی فیزیوتراپی مغز و اعصاب از بلژیک
فیزیوتراپیست سابق تیم های ملی کشتی و راگبی

فیزیوتراپیست سابق تیم‌ملی وزنه برداری
عضو انجمن فیزیوتراپی امریکاAPTA
عضو انجمن فیزیوتراپی ایران IPTA
فیزیوتراپیست نمونه نظام پزشکی در سال 1395

دارای مدارک توانبخشی تخصصی ستون فقرات،اسکولیوز و ضایعات نخاعی از ژاپن
دارای مدرک درمان SEITAI از ژاپن

درمان تخصصی آسیبهای ورزشی
درمام تخصصی بیماریهای ارتوپدی و مغز و اعصاب بر اساس متدهای روز دنیا
استفاده از تکنیکهای درمان دستی به ویژه ریلیز (آزادسازی)عضلانی بهترین روش درمان نقاط ماشه ای

کلینیک فیزیوتراپی تخصصی هدی: تهران،ولنجک،بالاتر از اجلاس سران،انتهای یمن،جنب شیرینی کوک،ساختمان سبز،طبقه اول واحد 3


تلگرام : dr_majid_dastani@

شبکه تلگرام:drdastaniphysio@

اینستاگرام(ویدئوهای تخصصی):dr.dastani.physio@

تماس از طریق تلگرام و واتس اپ نیز امکانپذیر می باشد

همراه ما باشید با شبکه فیزیوتراپی telegram.me/drdastaniphysio


گاهی اوقات شکستگی های کالیس ناپایدارند. به این معنی که پس از جااندازی گچ نمیتواند قطعات شکسته شده را در کنار هم نگه دارد. در این موارد اگر بعد از جااندازی از گچ گیری استفاده شود قطعات پس از مدت کوتاهی مجددا جابجا میشوند.

 

پزشک معالج قبل از جااندازی اولیه شکستگی با دیدن رادیوگرافی، میتواند متوجه شود که آیا شکستگی، ناپایدار است یا خیر.

 

در مورد شکستگی های ناپایدار پزشک معالج ابتدا قطعات شکسته شده را بصورت بسته جااندازی میکند و سپس با استفاده از پین گذاری یا اکسترنال فیکساتور این قطعات را فیکس و بیحرکت میکند تا دچار جابجایی مجدد نشوند.

 

 

پین گذاری شکستگی مچ دست

 

در این روش پس از اینکه جااندازی بسته با کشش و انجام مانور در اطاق عمل انجام شد و پزشک از صحت جااندازی اطمینان حاصل کرد، دو یا چند پین را از راه پوست وارد قطعات شکسته شده کرده و آنها را با پین به هم متصل میکند. پس از پین گذاری مچ دست توسط آتل یا گچ بی حرکت می شود.


 درمان شکستگی کالیس با پین گذاری

اکسترنال فیکساتور برای شکستگی کالیس مچ دست

 

در این روش پس از اینکه جااندازی بسته با کشش و انجام مانور در اطاق عمل انجام شد و پزشک از صحت جااندازی اطمینان حاصل کرد، دو پیچ بلند را ر قطعه شکسته شده پایینی یا در استخوان دوم کف دست گذاشته و دو پیچ بلند دیگر هم در استخوان رادیوس بالاتر از محل شکستگی قرار میدهد.

 

این پیچ ها طوری کار گذاشته میشوند که انتهای آنها از پوست خارج شده است. انتهای این چهار پیچ در خارج از بدن به توسط گیره هایی به یک یا دو میله متصل میشوند. ساختمان بوجود آمده، قطعات شکسته شده را در کنار یکدیگر قرار داده تا جوش بخورند.

 اکسترنال فیکساتور مچ دست

 

جااندازی باز شکستگی مچ دست (کالیس)

 

گاهی اوقات پزشک معالج در رادیوگرافی اولیه که از بیمار به عمل میاید متوجه میشود که به هیج وجه نمیتوان با کشش و مانور بصورت بسته قطعات شکسته شده را جااندازی کرد و یا گاهی اوقات اقدام به جااندازی بسته میکند ولی موفق نمیشود قطعات شکسته شده را در موقعیت آناتومیک درستی قرار دهد.

 

در این موارد نیاز است تا با جااندازی باز، قطعات شکسته شده در موقعیت مناسب و درست قرار بگیرند. در حین جراحی پزشک معالج پوست را شکاف داده و بعد از کنار زدن عضلات و مشاهده استخوان ها، قطعات شکسته شده را در کنار هم قرار داده و پس از آن به وسیله پیچ و پلاک آنها را به یکدیگر فیکس میکند.

 

پس از جراحی، دست در یک آتل گذاشته میشود. پس از ۲-۱ هفته آتل خارج شده و بیمار شروع به انجام نرمش های مخصوص مچ دست برای بدست آوردن دامنه حرکتی میکند ولی با دست چیزی را بر نمیدارد.

 

پس از جوش خوردن شکستگی که معمولا شش هفته طول میکشد بیمار میتواند با دست خود اشیاء را گرفته و بلند کند. معمولا نیازی به خارج کردن پلاک های مچ دست وجود ندارد.






 



                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ تیر ۹۸ ، ۱۶:۲۸
دکتر داستانی


هدف از درمان شکستگی کالیس کمک به جوش خوردن قطعات شکستگی در وضعیت مناسب است بطوریکه کارآیی دست تا حد امکان به وضعیت قبل از شکستگی برگردد.

 

در مواردی که شکستگی بدون جابجایی است مسلما نیازی به جااندازی هم ندارد و درمان با گچ گیری دست انجام میشود. در مواردیکه شکستگی دچار جابجایی شده است درمان بصورت جااندازی بسته و سپس بیحرکت کردن محل شکستگی به توسط گچ گیری است.

 

 

روش جااندازی بسته شکستگی مچ دست (کالیس)

 

پزشک ابتدا با استفاده از بیهوشی عمومی و یا تجویز داروهای خاص، عضلات ناحیه ساعد را شل میکند تا قطعات شکسته شده راحت تر از هم جدا شده و جااندازی شوند. در بسیاری اوقات قطعات شکسته شده در هم فرو میروند پس اولین مرحله در جااندازی این است که قطعات شکسته شده را از هم جدا کنیم.

 

کمک پزشک در بالای سر بیمار ایستاده، آرنج وی را خم کرده و محکم بازوی او را میگیرد. پزشک در سمت پای بیمار ایستاده و با دو دست خود کف دست بیمار را گرفته و به سمت خود میکشد.

 

با این کار کششی طولی به مچ دست وارد میشود که باعث جدا شدن قطعات شکسته شده از هم میگردد. سپس پزشک با دو دست خود قطعه پایینی را که به سمت پشت جابجا شده به سمت جلو کشیده و سعی میکند قعات جابجا شده را در کنار یکدیگر قرار دهد.


گچ گیری شکستگی مچ دست

گچ گیری شکستگی مچ دست

 

پس از جااندازی، قطعات شکسته شده باید مدتی در وضعیت جدید بدون حرکت باقی بمانند تا جوش بخورند. این کار با گچ گیری انجام میشود.

 

بدین منظور معمولا کل اندام فوقانی از کف دست تا بالای بازو گچ گیری میشود. آرنج در زاویه ۹۰ درجه در گچ قرار داده میشود. پایینترین قسمت گچ نباید روی هیچ کدام از بند های انگشتان را بپوشاند. پس گچ طوری گرفته میشود که بیمار بتواند به راحتی شست و تمام انگشتان خود را خم کرده و به حالت مشت قرار دهد.

 

گاهی اوقات پزشک معالج ترجیح میدهد که ابتدا محل شکستگی را با آتل گچی بیحرکت کند. علت اینست که مچ دست تا چند روز متورم بوده و آتل این مزیت را دارد که اگر ورم بیشتر شد فضای کافی برای تورم را در اختیار مچ دست قرار میدهد ولی گچ جایی برای اتساع ندارد. در این موارد معمولا پس از چند روز که تورم فروکش کرد آتل با یک گچ کامل عوض میشود.

 

 

مراقبت های پس از گچ گیری شکستگی مچ دست

 

پس از گچ گیری بیمار باید تا چند روز دراز کشیده و مچ دست خود را بالاتر از قلب خود نگه دارد تا تورم مچ دست زودتر کاهش یابد. در تمام مدتی که دست بیمار در گچ قرار دارد باید تشویق شود تا تمامی انگشتان و شست خود را بطور مرتب مشت و باز کند.

 

این کار هم موجب میشود تا ورم زودتر کم شود و هم مانع از خشکی مفاصل انگشتان و مانع از ایجاد آتروفی سودک میشود. همچنین بیمار تشویق میشود تا روزی چند بار دست خود را با کمک دست دیگر به بالای سر برده و شانه را در جهات مختلف حرکت دهد تا مانع از خشک شدن مفصل شانه شود.

 

پس از گچ گیری پزشک معالج مجددا از مچ دست رادیوگرافی به عمل میاورد تا از جااندازی درست شکستگی مطمئن شود. بعد از آن از محل شکستگی هر هفته تا سه هفته عکس برداری انجام میشود.

 

علت اینست که قطعات شکسته شده حتی در داخل گچ هم ممکن است جابجا شوند. این رادیوگرافی های هفتگی به پزشک اجازه میدهد تا اگر جابجایی در شکستگی ایجاد شد زود متوجه آن شود. در صورت جابجایی، شکستگی باید مجددا جااندازی شود. بعد از سه هفته معمولا قطعات به یکدیگر چسبیده و دیگر جابجا نمیشوند.

 

 

خارج کردن گچ شکستگی مچ دست

 

گچ معمولا بعد از شش هفته خارج میشود. در شکستگی هایی که بدون جابجایی بوده اند و پزشک معالج بدون جااندازی فقط برای بیمار گچ گیری انجام داده است ممکن است گچ زودتر یعنی پس از ۴-۳ هفته خارج شود. پس از خارج کردن گچ، مچ دست بیمار قدری محدودیت حرکت خواهد داشت.

 

در این زمان بیمار باید تحت نظر پزشک معالج یا فیزیوتراپ نرمش های خاصی را برای افزایش دامنه حرکتی مچ دست و تقویت عضلات ساعد انجام دهد.







 



                                 

 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ تیر ۹۸ ، ۱۶:۲۴
دکتر داستانی


بدنبال شکستگی مچ دست بسیار دردناک و متورم میشود. حرکات مچ  محدود و همراه درد بوده، فشار به ناحیه شکسته شده موجب افزایش شدت درد میشود. در شکستگی های با جابجایی زیاد ظاهر مچ دست کاملا تغییر شکل میدهد.


شکستگی چند قطعه ای انتهای پایینی رادیوس

تشخیص قطعی این شکستگی با رادیوگرافی ساده است. در رادیوگرافی ساده خط شکستگی بالای سطح مفصل مچ دست دیده میشود. قطعه بین خط شکستگی و مفصل مچ دست به سمت پشت و خارج جابجا میشود. گاهی این قطعه شکسته شده خرد بوده و گاهی خط شکستگی به درون مفصل مچ هم راه پیدا میکند.






 



                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ تیر ۹۸ ، ۱۶:۱۱
دکتر داستانی


انواع شکستگی مچ دست (کالیس)

 

گاهی اوقات شکستگی بصورت یک ترک و بدون جابجایی واضح است ولی در اکثر موارد در محل شکستگی جابجایی وجود دارد.

 

محل شکستگی معمولا بصورت یک خط عرضی حدود دو سانتیمتر بالاتر از سطح مفصلی مچ دست است. به این ترتیب یک قطعه شکسته شده بین خط شکستگی و مفصل مچ بوجود میاید.

 

این قطعه معمولا به سمت پشت و بیرون جابجا میشود و همچنین به سمت پشت کج شده و زاویه دار میشود.


  جابجا شدن قطعه شکسته شده به پشت و خارج

 

وقتی پوکی استخوان شدید است قطعات شکسته شده ممکن است در هم فشرده شده و در هم فرو روند و در رادیولوژی خط شکستگی واضحی دیده نشود.

 

گاهی اوقات بیش از یک قطعه شکسته شده بین خط شکستگی عرضی و مفصل مچ دست ایجاد میشود. بطور مثال ممکن است یک خط طولی شکستگی از خط عرضی شروع شده و به داخل سطح مفصلی مچ دست وارد شود.

 

همراه با شکستگی انتهای تحتانی استخوان رادیوس معمولا انتهای تحتانی استخوان اولنا هم دچار شکستگی میشود. شکستگی استخوان اولنا معمولا در پایین ترین قسمت آن است که آن را زائده استیلوئید اولنا Styloid process میگویند.


 تغییر شکل ظاهری مچ دست و تغییر شکل در رادیوگرافی

 

جابجایی قطعه شکسته شده به سمت پشت و بیرون موجب میشود تغییر شکل خاصی در ظاهر مچ دست شکسته شده ایجاد شده و به شکل چنگال درآید. ”Dinner-fork deformity “     

 

وقتی جابجایی قطعه شکسته شده مچ دست برعکس بوده و به سمت جلو جابجا میشود به آن شکستگی اسمیت Smith’s fracture میگویند.






 



                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ تیر ۹۸ ، ۱۶:۰۸
دکتر داستانی


مکانیسم بروز شکستگی کالیس

یکی از شایع ترین شکستگی های انسان شکستگی مچ دست است. این شکستگی انواع مختلفی دارد. در بالغین برحسب اینکه قطعه شکسته شده به کدام سمت جابجا شود آن را به دو دسته اصلی شکستگی کالیس و شکستگی اسمیت تقسیم میکنند. شکستگی کالیس بسیار شایعتر از اسمیت است.

 

شکستگی انتهای تحتانی استخوان رادیوس ( زند اعلی) یا شکستگی کالیس Colle’s fracture از شایعترین شکستگی های انسان است. نام این شکستگی از نام آقای ابراهام کالیس که آنرا شرح داده، برگرفته شده است. 

 

این شکستگی شایعترین شکستگی در افراد بالای ۴۰ سال بخصوص خانم ها است و ارتباط بسیار نزدیکی بین این شکستگی و پوکی استخوان وجود دارد. مکانیسم ایجاد آن زمین خوردن در حالتی است که فرد دست را حائل قرار داده و با کف دست به زمین میخورد. شیوع این شکستگی بیشتر در میانسالان و سنین بالا به خصوص خانم ها است.






 



                                 


 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ تیر ۹۸ ، ۱۶:۰۴
دکتر داستانی


انواع شکستگی مچ دست

یکی از شایعترین محل های شکستگی اندام ها شکستگی در ناحیه مچ دست است. گرچه در مچ دست انواع مختلفی از شکستگی ها ایجاد میشود ولی شکستگی های پایین استخوان رادیوس یا زند زبرین از همه شایع تر است.

 

در این مقاله در مورد انواع شکستگی های پائین استخوان رادیوس بحث میشود و در مورد شکستگی های دیگر مچ دست میتواند به مقالات دیگر مراجعه کنید.



انواع شکستگی های پائین استخوان رادیوس عبارتند از

 

 

شکستگی کالیس

 

در شکستگی های کالیس محل شکستگی در پایینترین قسمت استخوان رادیوس یا زند اعلی است. خط شکستگی معمولا تا سطح مفصلی مچ دست یکی دو سانتیمتر فاصله دارد با این حال شکستی میتواند چند تکه بوده و خط شکستگی میتواند به درون سطح مفصل ادامه پیدا کند. به این شکستگی ها کالیس میگویند چون اولین بار به توسط پزشکی به همین نام توضیح داده شد.

 

مکانیسم شکستگی های کالیس معمولا زمین خوردن روی دست باز است به این معنی که بیمار در حین زمین خوردن برای اجتناب از آسیب سر و صوزت بصورت غیر ارادی دست خود را به جلو دراز کرده و در نتیجه اولین جایی که به زمین برخورد میکند کف دست است.

 

ضربه شدید زمین به کف دست نه تنها موجب شکستگی میشود بلکه موجب میگردد تا قطعه شکسته شده به سمت پشت حرکت کند. در اینجا پشت به معنای طرف مخالف کف دست است.

 

 

شکستگی اسمیت

 

گاهی اوقات فرد طوری زمین میخورد که ضربه به پشت دست وی وارد میشود. در این حالت جهت نیروهای وارد طوری است که قطعه جابجا شده به طرف جلو یا قدام جابجا میشود. در اینجا جلو یا قدام به معنای طرف کف دستی است. وقتی جهت جابجایی شکستگی پایین استخوان رادیوس به سمت جلو باشد به آن شکستگی اسمیت میگویند.

 

 

شکستگی استیلوئید

 

وقتی که برجستگی کناری پایین استخوان رادیوس در ناحیه مچ دست شکسته میشود به آن شکستگی زائده استیلوئید میگویند. این شکستگی ها معمولا بر اثر حرکت ناگهانی مچ دست به خارج ایجاد میشوند.

 

 

شکستگی دررفتگی بارتون

 

وقتی که خط شکستگی به داخل سطح مفصلی وارد شده و سپس تمام استخوان های کف دست همراه با قطعه شکسته شده جابجا شده و دررفتگی همراه با شکستگی بوجود میاید آسیب بوجود آمده را شکستگی-دررفتگی بارتون میگویند.

 

 

شکستگی صفحه رشد مچ دست

 

گاهی اوقات هم شکستگی پایین استخوان رادیوس در بچه ها ایجاد شده و صفحه رشد مچ دست هم آسیب میبیند. به این نوع آسیب نام شکستگی های صفحه رشد انتهای پایینی مچ دست اطلاق میشود.




 



                                 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ تیر ۹۸ ، ۱۶:۱۶
دکتر داستانی

در زمان کودکی هدف از درمان، بدست آوردن حداکثر دامنه حرکتی در آرنج و مچ دست است. پزشک و فیزیوتراپ حرکاتی را به والدین کودک یاد میدهند که باید بطور روزانه انجام شوند. این حرکات کششی بتدریج موجب افزایش دامنه حرکتی آرنج و مچ دست میشوند.

 

در مواردی که محدودیت حرکتی شدید باشد ممکن است برای کاهش محدودیت حرکتی نیاز به استفاده از اسپلینت یا گچ گیری باشد. بچه باید در شب و هنگام خوابیدن از اسپلینت های مخصوص استفاده کند تا اندام فوقانی را در حالت مناسب نگه دارد.

 

گاهی اوقات و در مواردی که انحراف مچ دست شدید باشد و با حرکات کششی بهبود نیابد ممکن است عمل جراحی بتواند به بیمار کمک کند. حتی اگر بیمار نیاز به جراحی داشته باشد حرکات کششی باید قبل از جراحی بطور مرتب انجام شوند.

 

انواع اعمال جراحی که برای این بیماران انجام میشوند عبارتند از

 

  *  برداشتن بافت های کوتاه شده ای که موجب انحراف مچ دست شده اند

 

  *  استئوتومی استخوان رادیوس به این معنی که با عمل جراحی استخوان رادیوس شکانده شده و سپس در وضعیت مستقیم تر و بهتری قرار میگیرد بطوریکه فرد بتواند از دستش بهتر استفاده کند.

 

 *   ترمیم ناهنجاری های انگشتان دست

 

کارایی این بیماران بسته به شدت بیماری متفاوت است ولی همه آنها محدودیت هایی در قدرت، حرکات و کارآیی اندام فوقانی دارند. اکثر این بیماران با این وجود یک اندام کارا دارند که با آن میتوانند بسیاری از فعالیت های روزمره را انجام دهند.



 



                                 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲ تیر ۹۸ ، ۱۶:۵۰
دکتر داستانی


فقدان مادرزادی استخوان اولنا یا زند اسفل چیست

ساعد بطور طبیعی شامل دو استخوان به نام های رادیوس (زند اعلی یا زند زبرین یا زند بالایی) و اولنا ( زند اسفل یا زند زیرین یا زند پایینی) است.

 

گاهی اوقات بر اثر یک ناهنجاری مادرزادی، استخوان اولنا یا زند اسفل در زمان جنینی تشکیل نمیشود و نوزاد بدون این استخوان در ساعد متولد میشود. به این بیماری دست چنبری طرف اولنا یا Ulnar club hand یا دیسپلازی اولنا Ulnar dysplasia میگویند.

 

در دست چنبری اولنا نه تنها استخوان اولنا وجود ندارد بلکه بافت های اطراف آن مانند رگ ها، اعصاب و عضلات هم معمولا با وجود نداشته و یا بطور ناقص تشکیل شده اند.

 

در این بیماری استخوان رادیوس بصورت منحنی در میاید و مچ دست بطرف داخل یا به زبان دیگر به طرف انگشت کوچک منحرف میشود. همچنین در این بیماران ممکن است انگشتان طرف استخوان اولنا یعنی انگشت کوچک و یا انگشتری یا وجود نداشته و یا با ناهنجاری هایی همراه باشند.

 

این بیماری در نیمی از موارد همراه با دیگر ناهنجاری های سیستم اسکلتال است ولی ناهنجاری احشایی در قلب یا کلیه در این بیماران وجود ندارد. دست چنبری اولنا از هر ۱۰۰ هزاز تولد زنده در یک نفر دیده میشود.

 

این بیماری بر حسب شدت تغییرات ایجاد شده در اندام به چهار شکل دیده میشود 

 

  *  نوع یک : خفیف ترین نوع بیماری است. در بیماران مبتلا به نوع، طول استخوان اولنا کوتاه تر شده است. صفحات رشد هم در بالا و هم در پایین استخوان وجود دارند ولی رشد استخوان کم شده است. استخوان رادیوس کمی بیش از معمول قوس دارد و مچ دست کمی بطرف استخوان کوچک انحراف پیدا کرده است.

 

  *  نوع دو : این شایعترین نوع بیماری است. قسمتی از استخوان اولنا وجود ندارد و انحراف مچ دست و قوس استخوان رادیوس بیشتر از نوع قبلی است. در افراد مبتلا به این نوع آرنج پایدار است. ممکن است تغییراتی در انگشتان یا شست دست وجود داشته باشد.

 

  *  نوع سه : هیچ قسمتی از استخوان اولنا در این بیماران وجود ندارد. مفصل آرنج ناپایدار بوده و انگشتان دست معمولا دچار ناهنجاری هستند.

 

  *  نوع چهار : در این بیماران استخوان بارو به استخوان رادیوس چسبیده است. شد ناهنجاری های قبلی بیشتر شده است.


1690 2




 



                                 


 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲ تیر ۹۸ ، ۱۶:۱۹
دکتر داستانی


در زمان کودکی هدف از درمان، بدست آوردن حداکثر دامنه حرکتی در آرنج و مچ دست است. پزشک و فیزیوتراپ حرکاتی را به والدین کودک یاد میدهند که باید بطور روزانه انجام شوند.

 

این حرکات کششی بتدریج موجب افزایش دامنه حرکتی آرنج و مچ دست میشوند. در مواردی که محدودیت حرکتی شدید باشد ممکن است برای کاهش محدودیت حرکتی نیاز به استفاده از اسپلینت یا گچ گیری باشد. بچه باید در شب و هنگام خوابیدن از اسپلینت های مخصوص استفاده کند تا اندام فوقانی را در حالت مناسب نگه دارد.

 

گاهی اوقات و در مواردی که انحراف مچ دست شدید باشد و با حرکات کششی بهبود نیابد ممکن است عمل جراحی بتواند به بیمار کمک کند. حتی اگر بیمار نیاز به جراحی داشته باشد حرکات کششی باید قبل از جراحی بطور مرتب انجام شوند.

 

گاهی اوقات بخصوص در مواردی که آرنج خوب خم نمیشود، انحراف مچ دست میتوان به بچه در انجام کارهای روزمره مثل غذا خوردن کمک کند و در این موارد ممکن است عمل جراحی گرچه ظاهر دست را بهتر کرده ولی کارآیی اندام فوقانی فرد را کاهش دهد.

 

تصمیم به عمل جراحی باید با دقت به همه جوانب گرفته شود. انواع اعمال جراحی که برای این بیماران انجام میشوند عبارتند از

 

 

 

   * کشش و یلند کردن تدریجی تاندون های کوتاه شده در اطراف مچ دست با استفاده از اکسترنال فیکساتور و فریم ایلیزاروف

 

   * جراحی و قرار دادن انتهای پایینی استخوان اولنا در وسط مچ دست. به این عمل “در مرکز قرار دادن مچ دست” یا Centralization میگویند

 

   * استئوتومی اولنا به معنی شکاندن استخوان اولنا با عمل جراحی و کم کردن قوس و انحنای آن

 

  * شست سازی و جابجا کردن تاندون های طرف شست دست

 

  *  آزاد کردن بافت های نرم آرنج برای افزایش دامنه حرکتی آن





                                 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ تیر ۹۸ ، ۱۶:۰۴
دکتر داستانی

این بیماری بسته به شدت ناهنجاری چهار شکل دارد

 

  * نوع یک : خفیف ترین نوع بیماری است و به علت اختلال در عملکرد صفحه رشد پایین استخوان رادیوس ایجاد میشود. نتیجه این اختلال، رشد ناکافی استخوان رادیوس در قسمت های پایینی است. رادیوس خوب رشد نمیکند ولی استخوان اولنا بطور طبیعی رشد میکند. نتیجه اینست که مچ دست بچه به طرف استخوان رادیوس ( بطرف خارج یا بطرف شست دست) منحرف میشود. در این بیماران ممکن است شست دست رشد کافی نداشته باشد.

 

   * نوع دو : در این نوع که شدید تر از نوع قبل است رشد استخوان رادیوس، هم در قسمت های پایین و هم در قسم های بالا دجار اختلال است. مچ دست بیشتر به خارج منحرف شده و استخوان اولنا دچار انحنا میشود. شست دست رشد کمی دارد.

 

  *  نوع سه : در این نوع که شدید تر است حدود دو سوم از طول استخوان رادیوس وجود ندارد. مچ دست انحراف بیشتری دارد. استخوان اولنا کلفت و منحنی میشود. اختلال شست بیشتر است.

 

  *  نوع چهار : این نوع شدید ترین و اتفاقا شایعترین نوع بیماری است. در این بیماران استخوان رادیوس و شست دست وجود ندارند. انحنای استخوان اولنا زیاد است و ممکن است اختلال در عملکرد انگشتان سبابه، وسطی و انگشتری هم وجود داشته باشد. در این بیماران حرکات آرنج محدود میشود.


1689 2

1689 1

1689 3

 



                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ تیر ۹۸ ، ۱۶:۰۱
دکتر داستانی