علائم بیماری اسپرینگل چیست؟
در اکثر موارد این بالا بودن ملایم بوده و فقط وقتی از پشت بچه را نگاه میکنیم متوجه مختصری عدم تقارن در شانه های دو طرف میشویم. به علت این عدم تقارن ممکن است در ابتدا تصور شود کودک دچار انحراف جانبی ستون مهره یا اسکولیوز است ولی با بررسی بیشتر میتوان بیماری اصلی را تشخیص داد. این بیماری در دختران سه برابر پسران دیده میشود.در این بیماران استخوان کتف یا اسکاپولا کوچکتر از معمول بوده و حفره گلنویید معمولا به طرف پایین زاویه دار میشود و این امر در مواردی میتواند مانع بالا رفتن کامل دست شود. معمولا حرکات مفصل گلنوهومرال یعنی مفصل بین استخوان کتف و بازو طبیعی است ولی حرکات استخوان کتف بر روی قفسه سینه محدودیت دارد.در یک سوم بیماران دست میتواند کاملا به بالای سر بیاید و دامنه حرکات شانه ۱۸۰ درجه است. در یک سوم موارد دامنه حرکتی شانه در حالت بالا آمدن دست کمتر شده و به حدود ۱۸۰-۱۳۵ درجه میرسد و در یک سوم باقیمانده محدودیت حرکتی بیشتر بوده و دامنه حرکتی شانه در جهت ابداکشن ۱۳۵-۹۰ درجه است.گاهی اوقات بالا بودن مادرزادی شانه زمینه خانوادگی دارد. بیماری در ۱۵ درصد موارد دو طرفه است که در این موارد ظاهر شانه ها و تنه کمتر جلب توجه میکند چون شانه ها قرینه هستند. بیماری در ۴۰ درصد موارد همراه با انحراف جانبی ستون مهره یا اسکولیوز است. در ۲۵ درصد بیماران دنده گردنی یا تورتیکولی وجود دارد.عدم تقارن در صورت، ناهنجاری های همراه در کلیه، اختلال در عضلات شانه، ناهنجاری های ستون مهره گردنی از مشکلاتی هستند که میتوانند همراه با این بیماری وجود داشته باشند.در اکثر موارد این بالا بودن ملایم بوده و فقط وقتی از پشت بچه را نگاه میکنیم متوجه مختصری عدم تقارن در شانه های دو طرف میشویم. به علت این عدم تقارن ممکن است در ابتدا تصور شود کودک دچار انحراف جانبی ستون مهره یا اسکولیوز است ولی با بررسی بیشتر میتوان بیماری اصلی را تشخیص داد. این بیماری در دختران سه برابر پسران دیده میشود.در این بیماران استخوان کتف یا اسکاپولا کوچکتر از معمول بوده و حفره گلنویید معمولا به طرف پایین زاویه دار میشود و این امر در مواردی میتواند مانع بالا رفتن کامل دست شود. معمولا حرکات مفصل گلنوهومرال یعنی مفصل بین استخوان کتف و بازو طبیعی است ولی حرکات استخوان کتف بر روی قفسه سینه محدودیت دارد.در یک سوم بیماران دست میتواند کاملا به بالای سر بیاید و دامنه حرکات شانه ۱۸۰ درجه است. در یک سوم موارد دامنه حرکتی شانه در حالت بالا آمدن دست کمتر شده و به حدود ۱۸۰-۱۳۵ درجه میرسد و در یک سوم باقیمانده محدودیت حرکتی بیشتر بوده و دامنه حرکتی شانه در جهت ابداکشن ۱۳۵-۹۰ درجه است.گاهی اوقات بالا بودن مادرزادی شانه زمینه خانوادگی دارد. بیماری در ۱۵ درصد موارد دو طرفه است که در این موارد ظاهر شانه ها و تنه کمتر جلب توجه میکند چون شانه ها قرینه هستند. بیماری در ۴۰ درصد موارد همراه با انحراف جانبی ستون مهره یا اسکولیوز است. در ۲۵ درصد بیماران دنده گردنی یا تورتیکولی وجود دارد.عدم تقارن در صورت، ناهنجاری های همراه در کلیه، اختلال در عضلات شانه، ناهنجاری های ستون مهره گردنی از مشکلاتی هستند که میتوانند همراه با این بیماری وجود داشته باشند
.
